I.v.m. het afbouwen van het teveel aan ambtenaren in dit land, wat zelfs in The States is opgevallen (zie mijn twee vorige blogs), heb ik al meermaals gesteld dat men niet alleen de Senaat zou liquideren, maar ook de provincieraden, Raar maar waar: in Wallonië is er momenteel een plan om daar daadwerkelijk iets aan te doen
Waals minister van Binnenlands Bestuur, François Dequesnes (Les Engagés), stelt voor de bestuurlijke provincie af te schaffen, net als de provincieraden en de zowat 200 provincieraadsleden, terwijl de gouverneurs zouden blijven. Net zoals ook ik al eens heb voorgesteld in mijn blog van 18 november (‘Exit Senaat & Co’).
Om de provincieraden af te schaffen is wel een twee-derde meerderheid nodig en die hebben MR en Les Engagés niet. Er is echter een alternatief. Om de bevoegdheden van de provincies over te hevelen naar andere beleidsniveaus volstaat een gewone meerderheid en die is er momenteel wel. MR en Les Engagés kunnen dus wel de provincies eerst ‘uitkleden’, waarna het mogelijk eenvoudiger zal worden om ze af te schaffen, wat dus nog tijdens deze legislatuur zou kunnen.
Het gebeurt niet gemakkelijk, maar voor één keer zijn de Walen ons te snel af en kunnen we alleen maar hopen dat het ze lukt en het bij ons ook gebeurt.
--
Nog een probleem dat hopelijk wordt opgelost is, dat het federaal kernkabinet dan toch de zes (feitelijk zeven) Brusselse politiezones wil herleiden tot één. Iets wat ik hier reeds enkele jaren schrijf. Beter laat dan nooit, zou ik zeggen.In Brussel waren er dit jaar 96 schietpartijen met 8 dodelijke slachtoffers en 40 gewonden ...
Of het iets met het optreden van De Wever op Europees vlak te maken heeft, weet ik niet, maar de Amerikaanse pers blijkt België ontdekt te hebben. Volgens de New York Times én de Washington Post is België "de rijkste failliete staat ter wereld". Ons land met 11 miljoen inwoners wordt bestuurd door zes regeringen en zes parlementen.
‘Hellhole Brussels’, zoals The Donald haar noemde in zijn eerste ambtstermijn, is nóg complexer: het heeft een regering, een parlement, 19 gemeenten, officieel zes afzonderlijke politiezones en 33 intercommunales. De stad, met elf miljoen inwoners van meer dan 180 verschillende nationaliteiten, telt 166 ministers, burgemeesters en gemeenteraadsleden, meer dan Berlijn en Parijs samen. De openbare diensten in Brussel worden geleverd door bijna 200 onderaannemers en parastatalen Voor de 'insiders', de politieke partijen aan de macht, betekent dit dat er intercommunaal een enorme pool aan banen en centen te verdelen is, en is dat misschien wel de reden waarom men er niet tot de vorming van een nieuwe regering komt.
‘The funniest man in Europe’ was de titel die Bart De Wever mee kreeg na zijn eerste optreden in politiek Europa. Sinds Eurocleargate zullen er wel enkele mede-staatshoofden anders over denken, in de eerste plaats ‘lange Merz’. Voor overtuigde Vlaams-nationalisten is Bart helemaal niet grappig, zeker niet sinds gebleken is dat hij al in 2020 gezegd heeft nooit met het VB samen te zullen werken. Zelfs al mochten N-VA en VB op 9 juni 2024 de meerderheid hebben behaald in het eigen Vlaamse parlement, zou daar dus niets van in huis gekomen zijn. Hopelijk zal dat ook bij de echt Vlaams-voelende N-VA-leden blijven hangen tot bij een volgende verkiezing, maar – zoals al gezegd – zou het kunnen dat dat pas in 2029 zal zijn. Het verhaaltje van de ezel en de steen…
Het Belgisch confederalisme is nog niet voor morgen. Om dat te bereiken moet er een federale twee-derde meerderheid gevonden worden. Persoonlijk had ik gehoopt dat de twee Vlaams-nationale partijen op 9 juni 2024 een meerderheid zouden halen in het eigen Vlaamse parlement. Dat is toen niet gelukt, al had het waarschijnlijk weinig uitgehaald, nu blijkt dat De Wever 5 jaar eerder – in het interview met Wim De Vilder - al verklaard had nooit met het VB samen te willen werken, iets wat we pas recentelijk te weten zijn gekomen. Op die manier zal zijn confederalisme nooit lukken.
Na het succes van De Wever in Europa kunnen we alleen maar hopen dat hij ook orde kan brengen in de miserie van de Belgische politiek. Als deze federale regering haar term uit zou doen, zullen we wel moeten wachten op nieuwe verkiezingen tot 2029 en zal er daarvan niet veel in huis komen.
Mijn blogs voor de volgende dag schrijf ik gewoonlijk al de avond ervoor. Donderdagavond lukte me dat niet omdat de Europese top over Euroclear uitliep en ik pas vrijdagmorgen het nieuws hoorde. Ik heb tenslotte ook mijn rust nodig. Begin februari wordt deze knaap 86…
We kunnen vóór of tegen De Wever zijn. Maar in de Euroclear affaire had hij m.i. gelijk, zoals ik reeds schreef in mijn eerste blog daarover, op 26 oktober ll. Volgens De Wever kan dit België niet blijven bestaan, maar ook niet verdwijnen. Daarom lijkt hem het confederalisme – en niet de onafhankelijkheid van Vlaanderen – de enig mogelijke oplossing. Voor hem volstaat het dat de democratie wordt gerespecteerd en dat Vlaanderen en Wallonië hun eigen boontjes doppen. Wat dat laatste betreft, verwijs ik naar de vele keren dat ikzelf ook al heb voorgesteld een confederatie op zijn Zwitsers te installeren, waar elk kanton verantwoordelijk is voor het eigen budget.
Wat er dan nog overblijft, is de vraag hoe we Brussel opgelost krijgen. Daarvoor heeft zelfs De Wever geen plan klaar.
De Europese leiders hebben in Brussel een akkoord bereikt over een lening van 90 miljard euro voor Oekraïne. In tegenstelling tot wat velen verwachtten, zullen de geblokkeerde Russische tegoeden daar niet voor worden aangewend. Premier De Wever haalt dus zijn slag thuis, maar ziet zichzelf niet als een winnaar. "Oekraïne, Europa en de financiële stabiliteit zijn de echte winnaars van de avond."
In de marge van de Euroclear-top was er in Brussel ook de betoging van de Europese boeren. Zoals halvelings te verwachten was, liep die uit de hand en werd vooral het Luxemburgplein in de Europese wijk fel beschadigd. Onze boeren hebben gelijk dat ze zich roeren i.v.m. de Mercosur overeenkomst, maar al dat geweld is er wel teveel aan. Dat vrijhandelsakkoord werd uiteindelijk voor een maand uitgesteld
Vandaag, 18 oktober 2025, zou wel eens een cruciale dag kunnen worden in de affaire Euroclear (‘Euro not so clear’ zou m.i. een betere benaming zijn). Bart De Wever, de Vlaams-nationalist die België moet redden, staat nl niet langer alleen in zijn verzet tegen de lening aan Oekraïne met het Russisch geld. Het feit dat Bulgarije, Malta en Italië hem komen helpen, maakt dat de kans kleiner wordt dat Ursula von der E.U. haar zin zal krijgen via een zgz ‘gekwalificeerde meerderheid’. Dat systeem is nl wel gebaseerd op een goedkeuring door ten minste 15 van de 27 lidstaten, maar met als voorwaarde dat minstens 65% van de Europeanen er achter staan. Zonder de 59 miljoen Transalpijnen zal dat niet lukken. Met dank aan ‘La Meloni’!.
Voorlopig is er nog wel een alternatief, een ‘combinatiepakket’ met een Europese lening die de periode moet overbruggen tot de herstellening met het Russisch geld waterdicht zal zijn.
Hopelijk is met beter hopen de tijd niet verlopen…
Mede door het feit dat Brussel meer dan 550 dagen na de laatste verkiezingen nog steeds zonder gewestregering zit en dus voort moet boeren met de ontslagregering Vervoort III, maakt dat die ook geen werk kan maken van het onderhoud der eigen wegen. Dat schept niet alleen problemen voor de ketjes zelf, maar ook voor de vele hoofdzakelijk Vlaamse pendelaars.
Ondertussen blijkt dat de meeste grote steden in Nederland momenteel al meer immigranten tellen dan Nederlanders, maar zich nog kunnen troosten door te verwijzen naar Brussel, met haar 185 verschillende nationaliteiten, waar het verhouding al 70 tegen 30% bedraagt. Daar is de omvolking dus al een feit. Met dank aan drie legislaturen links beleid. Op een begroting van zo’n 8 miljard euro torst het zelfs in lopende zaken, waarbij elk ministerie in theorie al anderhalf miljard beknibbelt op de uitgaven, dit jaar nog steeds een tekort van 1,2 miljard euro torst.
De politiek vandaag de dag is van het type: ‘If you can’t convince them, confuse them’ en dit zowel regionaal, federaal als internationaal. Misschien tijd om nog eens de mening van Toon Hermans daarover te publiceren:
‘Politiek is handjes drukken, dreigen, sjoemelen en bukken, katten uit de bomen kijken, overreden, over-lijken, schipperen of schaakmat zetten, lange speeches, korte metten, witte voetjes, pan uitvegen, passen, meten, wikken, wegen, lachjes, dansjes, Judas-kusjes, loeren draaien, dooie musjes, veel beloven, vleien, paaien,
De kunst om om iets heen te draaien,
D’r is geen liefde regelrecht
En daarmee is alles gezegd.’
(Toon Hermans)
Ik zou het nog altijd niet beter kunnen verwoorden.
In Berlijn werden 5 mannen opgepakt die een aanslag beraamd hadden op een Kerstmarkt. Het ging om drie Marokkanen, een Syriër en een Egyptenaar. Doet denken aan de aanslag vorig jaar in Magdeburg waarbij een immigrant met een gehuurde BMW op de menigte inreed en er uiteindelijk zes doden waren.
In Sydney, Australië, waar het nu zomer is, werden 15 mensen doodgeschoten en 29 gewond bij een Joodse viering op het daar gelegen Bodi-beach. Het is daar nu zomer.
‘Vrede op aarde aan de mensen van goede wil’. Daar blijken in verhouding weinig moslims bij te zijn.
Volgens de laatste peiling, die van Het Laatste Nieuws, VTM, RTL en Le Soir, is de N-VA opnieuw de grootste partij in Vlaanderen geworden, met 25,6% t.o.v. 23,6% voor het Vlaams Belang. Nu is het de vraag wat zo’n peiling op dit ogenblik nog betekent. Zelfs het feit dat MR in Wallonië en Vooruit in Vlaanderen achteruit gaan zal de politiek van Arizona niet veel doen veranderen. Het feit dat de Vlaams-nationalisten in het eigen parlement de meerderheid net niet haalden bij de verkiezingen van 9 juni 2024 zindert nog altijd na en maakt dat men zal moeten wachten tot 2029 alvorens men daaraan iets wezenlijk zal kunnen veranderen. In onze Belgische politiek is dat een eeuwigheid.
De beslissing van Europa om de Russische tegoeden bij Euroclear voor zes maanden geblokkeerd te houden, met de mogelijkheid tot verlenging, steeds met zes maanden, zal waarschijnlijk uitgebreid worden. Het is nog steeds te vroeg om daarover een beslissing te nemen, zeker nu de Russische Centrale Bank op haar beurt een klacht erover heeft neergelegd.
Wie leeft zal zien, zoals ik al meer geschreven heb, maar in dit geval nog meer dan anders. Er komen nog allerlei bijeenkomsten en vergaderingen, waarop misschien e.e.a. duidelijker zal worden. Wie ben ik om daarover momenteel enige verklaring af te leggen,?
In deze rubriek heb ik al een paar keer geschreven dat, als iedereen in Europa straks elektrisch zou rijden, we een veelvoud aan stroom nodig zouden hebben. Als gevolg daarvan hadden al een deel Duitse autobouwers gesteld dat de streefdata daarvoor moesten worden uitgesteld. Het ziet er trouwens naar uit dat het nog erger zal worden met de komst van AI & Co, die massaal nieuwe stroom vretende datacenters en batterijparken nodig zullen hebben. Denk maar aan de nieuwe investeringen ter zake in Wallonië door o.m. Amazone. Zelfs nu wachten alleen al in Vlaanderen een kleine 200 opstarters om een eerste aansluiting te krijgen op het elektriciteitsnet. Een situatie die in Nederland al enige tijd bezig is. Het wordt nu alle hens aan dek om daaraan iets te doen en niet langer alles via het verkrijgen van vergunningen gedaan te moeten krijgen. Denk maar aan die hogedruklijn in West-Vlaanderen, die de stroom verwekt op de Noordzee in het land moet brengen.
Het gaat niet goed met de plannen van de kandidaat Nobelprijswinnaar voor de Vrede van 2026. Die voor de echte vrede, wel te verstaan, niet die van de Fifa.
In Oost-Kongo doen de rebellen gewoon verder alsof er nooit een staakt het vuren werd afgekondigd, in het Witte Huis, nota bene.
Thailand en Cambodia gaan verder met hun oorlog, alhoewel het staakt het vuren daar werd aangekondigd in aanwezigheid van dezelfde kandidaat.
Gaza blijft een lachertje, waar Hamas wel zegt bereid te zijn de wapens neer te leggen, maar niets meer, waarmee Bibi, de grote vriend van onze kandidaat, het niet mee eens is.
En dan is er nog Oekraïne, waar het 28-puntenplan van onze kandidaat alleen succes blijkt te hebben bij de Vladimir in het Kremlin .
’t Zijn zware tijden voor kandidaat Nobelprijswinnaars
Sinds de begrotingsdeal werd goedgekeurd valt er tot oktober 2026 ter zake niet veel meer te verwachten. Het enige wat nog voor roet in het federale eten zou kunnen zorgen is het statuut van Brussel. Als dat gewest zonder nieuwe regering blijft, zal er niets anders kunnen dan het onder federale curatele stellen, maar zelfs dat kan niet blijven duren. Het enige alternatief blijft dan een staatshervorming. Daarvoor heeft men een twee-derde meerderheid nodig. Zoals ik al eens geschreven heb, zou dat zelfs kunnen zonder nieuwe verkiezingen, door die meerderheid te vinden binnen de huidige parlementaire constellatie. Maar zie je dat al gebeuren?
Wat men nog wél kan veranderen zonder nieuwe verkiezingen, is wat ik hier al meermaals heb vermeld, nl het afschaffen van die Fédération Bruxelles-Wallonie. Die is nl onwettig, staat niet in de Grondwet, heeft geen inkomsten, maakt alleen schulden en zou met een gewone meerderheid kunnen worden opgedoekt. Haar twee hoofdtaken, Onderwijs en Cultuur, kunnen in het Brusselse- en Waalse gewest geïntegreerd worden, zoals dat gebeurd is in Vlaanderen. Ik begrijp niet waarom men daar niet ingrijpt.
Voor het verder verloop van het Euroclear-verhaal is het wachten op de bijeenkomst van de Europese Raad op 18 & 19 december. Tenminste mocht er ondertussen niets ander over vernomen worden. Bij die bijeenkomst dreigt Bart De Wever wel alleen te zullen staan. Dat terwijl – ruw geschat – driekwart van die Russische tegoeden bij Euroclear in Brussel staan en België veruit het grootste slachtoffer van de operatie kan worden. Veel Europese solidariteit blijkt er (voorlopig?) niet te zijn.
Tussendoor wordt er druk onderhandeld tussen Zelenski en enkele Westerse leiders, Trump uitgezonderd, die zo stilaan een specialist wordt in niet afgewerkte vredesakkoorden (Syrië, Gaza, Thai-Cambodja)).
In het Midden-Oosten werd in Syrië de val van de Assad dictatuur herdacht, één jaar geleden. Tot nu toe kwamen er ± één miljoen Syriërs terug die hun land waren ontvlucht. Hopelijk wordt het daar wat rustiger nu een ruime meerderheid er kan regeren. Assad en zijn Alawieten vertegenwoordigden maar 12,5% van de bevolking.
In Gaza zou Hamas bereid zijn de wapens neer te leggen, maar wil wel de controle over de strip bewaren en blijft vasthouden aan de twee staten oplossing, wat Netanyahu dan weer niet aanvaardt. En zo blijven we daar nog een tijdje bezig, wat The Donald er ook over denkt.
‘IJdelheid der ijdelheden, alles is ijdelheid’ is een bekende uitspraak uit het Bijbelboek Prediker.
Als bovenstaande voor iemand geldt, is dat in de eerste plaats voor The Donald. Dat heeft de hele wereld nog eens kunnen zien op de Fifa-loting in The States, Canada en Mexico, waarbij de twee laatstgenoemden erbij zaten voor spek en bonen. Het was al Trump wat de klok sloeg en Fifa-voorzitter Infantino deed zijn naam alle eer aan. De ‘Fifa-vredesprijs’, een variant van de Nobelprijs voor de vrede die hij aan Trump gaf, was inderdaad een staaltje van infantilisme. De ‘daddy’ van Marc Rutten was er niets tegen.
--
En dan nog dit. In zijn interviews ‘Over 5 jaar’, praatte Wim De Vilder in 2020 niet alleen met Bart De Wever, maar ook met acht andere bekendheden. Op zijn vraag of ze toen verwachtten dat Trump een tweede termijn zou halen waren 8 op de 9 van oordeel van niet, De Wever inbegrepen…
Het bedrag bij het onmiddellijk innen van verkeersboetes wordt verhoogd. Zou acteur Matthias Schoenaerts dat al weten? De man kwam onlangs in het nieuws nadat hij twee keer betrapt werd op rijden zonder rijbewijs en weigerde te blazen. Hij was voordien reeds 11 (elf !) keer veroordeeld in de politierechtbank. Beroepsmisvorming, zeker?
Misschien ook eens een filmpje van maken, zoals dat over Tom (d)Waes, toen die’ te weinig bloed in zijn alcohol had’ nadat hij zijn old timer Porsche in elkaar had gereden tegen een ‘botsabsorbeerder’.
--
En dan is er nog het gecontesteerde Europees Songfestival o.w.v. Gaza. Ikzelf kijk al jaren niet meer naar dat festival en dat sinds diverse landen niet meer in hun eigen taal deelnemen. De tijd van ‘Een Beetje’ (Teddy Scholten) en ‘Net als toen’ (Corry Brokken).
