De haven van Antwerpen krijgt geregeld kritiek vanwege milieugroepen en aanverwanten. Dat is niet moeilijk, want we spreken hier over de tweede grootste haven van Europa (na Rotterdam) en de tweede grootste chemiecluster van de wereld (na die van Houston). Met 150.000 directe en indirecte werknemers is het ook de grootste werkgever van dit land.
Het is daar echter niet allemaal zorg en kwel, verre van zelfs. Dat werd vorige week nog eens bevestigd door Thierry Breton, Europees commissaris voor Interne Markt en Industrie, in een vraaggesprek in De Tijd.
Breton zei daarin, dat de haven van Antwerpen (officieel: ‘Port of Antwerp’) ook bijdraagt tot wat Europa industrieel aantrekkelijk maakt: getalenteerde mensen, ultramoderne infrastructuur en inventiviteit. De haven bevindt zich in het hart van de Europese interne markt. Er wordt straks voor bijna 20 miljoen euro geïnvesteerd in het goederenvervoer per spoor dat tegen 2030 van 7 naar 15% zal stijgen. De haven opende ook reeds een eerste multimodaal waterstoftankstation, wat mee zal spelen bij de vergroening.
Kortom, we kunnen terecht wel blijven zeggen dat Europa nog steeds niet is wat we ervan verwachtten, maar wat de Antwerpse haven betreft lijkt men er zich ook op Europees vlak van bewust hoe belangrijk die is als strategisch transport-, energie- en industriecentrum, niet alleen voor dit land maar voor het hele internationale achterland.
---
In de marge van bovenstaande is er nog wel de eveneens terechte kritiek op de rol van de haven i.v.m. de drugtrafiek en de – tot nu toe gelukkig nog – kleine criminaliteit erbij. De grote schuldige dat het daarin niet beter loopt, is echter niet het stadsbestuur, maar de Belgische overheid die de haven nog steeds laat bewaken door de federale politie en daarvoor niet genoeg investeert in manschappen. De stad Antwerpen heeft al meermaals gevraagd die dienst over te nemen, maar er dan wel de middelen bij moet krijgen om de politiemacht in de haven op een hoger peil te brengen. Iets dat nog steeds niet is gebeurd.
Vorige week stond er in The Economist, waarop ik een abonnement heb, een artikel van niemand minder dan Henry Kissinger, de minister van Buitenlandse Zaken onder President Nixon en de man die er voor zorgde dat deze Nixon, ondanks het Watergate schandaal, zowat de beste Amerikaanse president was op buitenlands gebied na WO II. Niet voor niks sprak men wel eens van ‘Nixinger’. Hij maakte een einde aan de oorlog in Vietnam, knoopte weer diplomatieke betrekkingen aan met het China van Mao en zorgde voor een eerste ontdooiing in de betrekkingen met de Sovjet Unie, die leidden tot het einde van de Koude Oorlog.
Rechtuit gezegd, ik schrok even toen ik het verhaal las, want dacht dat de man al lang niet meer onder ons was. Maar dat is hij dus wel en zelfs op zijn 98ste nog in staat tot het schrijven van boeken, waarvan er binnenkort nog twee uitkomen.
Het loont misschien wel eens de moeite te weten hoe deze echte éminence grise van de internationale politiek reageert op de terugtrekking van ‘zijn’ Amerikanen uit Afghanistan . Hier komt het:
‘Als de VS de levens van hun soldaten en hun internationale prestige op het spel zetten met een buitenlandse interventie, moeten ze daarbij strategische efficiëntie en politieke haalbaarheid combineren. De aanval als reactie op 9/11 beantwoordde daaraan, het idee om in een zo complex feodaal land als Afghanistan een moderne democratische staat op te zetten niet, omdat dat tientallen jaren vergt en het Amerikaanse volk zo’n lange investering in middelen en mensen niet blijft ondersteunen. En je terugtrekken uit zo’n wespennest doe je niet bruusk en met grote statements, maar geleidelijk en met grondig diplomatiek overleg met je bondgenoten’.’
‘Pak vast, Slow Joe’, zou ik zeggen, zeker voor die laatste zin.
Ooit heb ik al eens een blog geschreven over het feit dat wij in West-Europa om de oren worden geslagen wegens de plastic afval die we produceren en wegwerpen, terwijl men zich in de rest van de wereld – en zeker in Afrika en Azië – daar niet veel van aantrekt. Eenzelfde scenario speelt zich af op het gebied van het delven, verwerken en verbranden van steenkool.
Terwijl men bij ons koolmijnen en steenkoolcentrales sluit, worden er elders nog ontgonnen en dit ondanks het feit dat zo’n 45% van de wereldwijde broeikasuitstoot daarvan het gevolg is. De reden daarvoor is dat de opmars van hernieuwbare groene stroom nog altijd tekort schiet om het meerverbruik aan elektriciteit te compenseren. De prijs van steenkool staat vandaag zelfs op het hoogste niveau sinds 2008. Die prijs heeft te maken met de productie van staal en vooral elektriciteit en laat dat laatste nu dat zijn wat de economie straks nóg meer nodig zal hebben. Dat laatste geldt vooral voor China dat in de eerste zes maanden van 2021 meer stroom verbruikt heeft dan in 2019, toen er zelfs daar van corona nog geen sprake was. Dat land is nu nog verantwoordelijk voor 53% van het wereldwijde steenkoolverbruik en denkt er pas aan in 2060* klimaatneutraal te worden. Ondertussen worden er daar nog wel plannen gemaakt voor zo’n 40 nieuwe steenkoolcentrales.
En wij ons maar druk maken als hier iemand zijn open haard teveel zou gebruiken...
---
Het is gemakkelijk van alles en nog wat te beloven tegen 2040, 2050, 2060 of later. Wie van de politiekers die tegen die data iets beloven, zal er dan nog in functie zijn?
We gaan een hete politieke herfst tegemoet en dit keer niet met discussies en mogelijke stakingen vanwege de vakbonden, maar wel tussen meerderheid en oppositie én binnen de federale regering zelf.
Het startschot werd daarbij vrijdag gegeven door Karine Lalieu, een van de drie pasionarias van de PS in de Paarsgroen+ regering. De andere twee zijn Eilane Tillieux, voorzitster van de Kamer en Ludivine Dedonder van Defensie. Zij lijken in de eerste plaats de PS-verdediging te vormen tegen de steeds grotere druk op links vanwege de Waalse communisten. Daarbij lijkt ook de PS steeds linkser te worden. Om het met de woorden van Franz-Joseph Strauß zaliger te zeggen dreigen ze straks zo links te worden ‘dat links van hen alleen nog de afgrond gaapt’.
I.v.m. de pensioenhervorming, samen met de hervorming op Financiën, de relanceplannen en de kernuitstap heeft Lalieu alvast een schot voor de boeg geven gegeven dat kan tellen en dit dan nog via de media, zonder enig overleg buiten haar partij, regering noch parlement.
Om de pensioenen ook vooral na het toekennen van het minimumpensioen op 1.500 euro betaalbaar te houden, mikt men tegen 2024 op een werkzaamheidsgraad van 80%. In concreto betekent dat 5,3 miljoen mensen aan de slag t.o.v. 4,7 miljoen nu. Met al meer dan 90 knelpuntberoepen in Vlaanderen - waar de werkzaamheidsgraad op 75% ligt - is het maar da vraag waar men die mensen gaat vinden. En dan hebben we het nog niet gehad over Wallonië en Brussel , met respectievelijk slechts 65 en 61% aan werkzaamheidsgraad.
Ondertussen heeft Paarsgroen+ al besloten tegen half oktober de Begrotings- en relancepunten aan te pakken en de bespreking over de pensioenhervorming uit te stellen tot december. Rekening houdend met de extra kostprijs van zo’n 15,5 miljard euro vanaf 2024, zou het wel St Juttemis kunnen worden.
---
Terloops nog even dit:
De gemiddelde loopbaan in België is slechts 34 jaar en houdt geen rekening met de groeiende levensverwachting. Het kan dus alleen maar
Vorige zondag was er de 20ste IJzerwake. Nadat die vorig jaar wegens corona was vervangen door een online programma, was het nu nog eens ‘echt’. Onze media blonken weer uit door hun afwezigheid. Op VRT één was er wel zowaar een korte flash te zien en te horen, op VTM helemaal niets en de enige papieren krant die er nieuws over uitbracht was De Morgen, van wie men het niet zou verwacht hebben. Voor de rest was het silencium triplex, oorverdovend stil.
De toespraken op de IJzerwake waren van voorzitter Wim De Wit en VVB-voorzitter Hugo Maes, die in zijn VVB-maandblad al had opgeroepen erheen te gaan. In feite kwamen beiden met eenzelfde boodschap, nl dat de Vlaamsnationale partijen tot meer samenwerking zouden moeten komen, zeker in het vooruitzicht van de regionale verkiezingen van 2024. Het lijkt minder bekend, maar N-VA en VB hadden bij de laatste verkiezingen elk meer stemmen dan de PS., die slechts de derde partij werd in België. Open VLD werd zelfs pas 7de , maar werd omgekocht met het premierschap, dat wel eens een vergiftigd geschenk zou kunnen worden. CD&V had men zelfs in een normale Vivaldi-coalitie niet eens nodig, maar werd erbij genomen om een meer comfortabele meerderheid te hebben. Reden waarom ik de huidige federale regering Paarsgroen+ blijf noemen om haar te onderscheiden van Vivaldi, waar CD&V feitelijk oorspronkelijk niet eens bij hoorde.
Wie bij de elektriciteitsmaatschappij Luminus werkt kan voortaan een deel van zijn stroomrekening door het bedrijf laten betalen. Het is de zoveelste vorm van flexibele verloning, naast de al bestaande zoals dat van de bedrijfswagen, extra vakantiedagen, maaltijden- of eurocheques, een telefoon of computer van het werk en ga zo maar door. Allemaal vormen van flexibele verloning waar de werknemers maar goed bij kunnen zijn.
Heel dat Belgische verloningssysteem heeft echter ook een keerzijde. Het is een alternatief voor een normale loonsverhoging, waarop het bedrijf een hogere belasting moet betalen. Als gevolg daarvan krijgt de staat dus minder geld binnen en moet ze daardoor – op welke manier ook – andere en/of hogere belastingen heffen. Op het einde van de rit is het dus de belastingbetaler die het kind van de rekening wordt, zeker in een land als België, waar belastingen en staatsschuld nu al zowat de hoogste zijn van Europa zijn.
Ikzelf heb gewerkt van mijn zestiende tot de voorlaatste werkdag van mijn vier en zestigste. Dus nog net geen 50 jaar. De laatste 27 daarvan was dat in Nederland waardoor ik een fatsoenlijk pensioen krijg. Van dat pensioen moet ik echter één derde afgeven aan de Belgische fiscus en dat terwijl ik in heel mijn leven geen enkele flexibele verloning heb gekregen van de soorten hierboven beschreven. Ergens is dat een onrechtvaardigheid.
Dat laatste begint men binnen de Belgische politiek nu ook stilaan te snappen. Reden waarom deze paarsgroen+ regering in haar regeerakkoord gesteld heeft dat er ook een financiële hervorming moet komen, dat het fiscaal stelsel dat we nu kennen eerlijker, eenvoudiger en rechtvaardiger zou moeten maken. CD&V’er ‘Vindt cent’ Van Peteghem, federaal minister zonder Financiën mag het eens proberen. Al bij al is zijn partij mede verantwoordelijk dat het allemaal zover is kunnen komen.
De bedden op intensieve zorgen van de Brusselse hospitalen liggen weer overvol met Covid-19-klanten. Als men de zieken met andere aandoeningen wil kunnen blijven verzorgen zoals het hoort, is men nu reeds verplicht de nog bijkomende coronazieken op het intensieve te verhuizen naar ziekenhuizen in Vlaanderen en Wallonië. Dat zal dan in eerste instantie meer dan waarschijnlijk de Vlaamse Rand worden, waar de kans groter is dat daar zowat iedereen Frans verstaat.
De reden waarom het in Brussel weer uit de hand loopt is in de eerste plaats omdat te weinig mensen er zich nog steeds laten vaccineren. Een tweede reden is dat de helft van de mensen die op vakantie zijn geweest en daar een besmetting hebben opgelopen, uit Marokko terugkwamen. Waarbij men zich kan afvragen waar de solidariteit blijft als wie zich niet laat vaccineren schade kan veroorzaken aan wie dat wél liet doen, maar aan een andere aandoening lijdt.
---
Mede als gevolg van bovenstaande Brusselse toestanden blijven heel wat versoepelingen, die vanaf 4 september in Vlaanderen van toepassing worden, in Brussel dode letter. Wie niet horen wil, moet voelen.
---
De Grote Prijs van Francorchamps F1 is zondag letterlijk in het water gevallen. Het bleef de hele dag onophoudelijk regenen. Na een testrit en twee rondjes achter de safety car, drie uur na de geplande start, werd de koers stilgelegd. Er wordt nu gezien of en hoe de 75.000 toeschouwers hun ingangsticket van soms meer dan 200 euro zullen terug krijgen of tenminste gedeeltelijk gecompenseerd zien. E.e.a. maakt dat het Waals gewest, dat eigenaar is van het circuit in Spa en bij een normale gang van zaken daar al elk jaar een kleine 100 miljoen aan toegeeft, nu overlegt of en hoe ze daar een mouw aan zal passen, maar een financiële kater wordt het sowieso. Waarbij de vraag blijft of een Gewest zich daarmee moet bezig houden.
Men klaagt er al een tijdje over dat de kwaliteit van het onderwijs in Vlaanderen achteruit gaat. Dat kan men volgen op de jaarlijkse zgn ‘Pisalijst’, waar het Vlaams onderwijs niet langer meer bij de vijf eerste regio’s in Europa staat en dat was zo al begonnen vóór corona. Als het een troost mag wezen: het Franstalig onderwijs in dit land staat op die lijst ergens achteraan in de twintig en dat zal er niet op beteren.
Men heeft daar nl besloten de vakantieperiodes voor het Franstalig onderwijs te veranderen. Twee weken minder in de grote vakantie, maar meer in de rest van het jaar. De totaalsom maakt wel dat er daar tenslotte nog minder schooldagen en meer vakantiedagen zullen zijn. Dat de kinderen daar dus nóg minder zullen gaan leren. Die nieuwe regeling zorgt niet alleen voor een verandering van de schooldagen, maar ook voor heel wat nieuwe problemen i.v.m. de buitenschoolse opvang , zeker voor werkende mensen, al zijn die in Wallonië een stuk minder talrijk dan in Vlaanderen,.
Opmerkelijk voor wie het misschien nog niet weet, maar het Franstalig onderwijs beschikt over liefst drie ministers: één voor het hoger-, één voor het middelbaar- en één voor het lager onderwijs. En dat is daar niet eens geen record, op Gezondheid hebben ze 5 ministers.
---
En dan nog dit:
Die dalende kwaliteit In het Vlaams middelbaar onderwijs zou ook te maken kunnen hebben met een tekort aan leraren Wiskunde en Frans. Voor dat laatste is er echter een eenvoudige en goedkope oplossing: schaf het Frans af als verplichte tweede taal en geef onze studenten de keuze tussen Frans en Engels, net zoals de Franstalige studenten de keuze krijgen tussen Engels en Nederlands. En zoals in het Franstalig onderwijs meer dan de helft der studenten kiest voor het Engels, zal dat bij ons niet anders zijn en zal men automatisch minder leraren Frans nodig hebben. Niet alleen zou dat een welgekomen besparing voor Vlaanderen zijn, maar tegelijkertijd ook de afschaffing van een zoveelste discriminatie binnen België.
Het heeft er alle schijn van dat de 3M-saga nog wel even zal blijven lopen. In principe is er niets nieuws onder de zon. De vervuiling is er wel degelijk, maar er is nog altijd geen enkel bewijs dat iemands gezondheid erdoor geschaad is geworden door welke vervuiling in de grond ook en dit nadat de productie van Pfos en het storten van de afval ervan al in 2001 ophield. Het zou best kunnen dat er van het goedje een deel via de afwatering naar de Schelde is gevoerd, maar ook dat kan geen invloed hebben gehad op planten, fruit en eieren uit de omgeving van Zwijndrecht.
Ondertussen is er een uitgebreide onderzoekscommissie met de zaak bezig. Er loopt momenteel een ‘milieustakingsvordering’, waarover een rechter uitspraak zal moeten doen. Die uitspraak zou niet alleen gevolgen kunnen hebben voor 3M, wat vrij logisch lijkt, maar ook voor de Oosterweel-vergunningen. Als dat laatste ooit gebeurt, mag de Antwerpse haven, goed voor 18% van de Vlaamse tewerkstelling, bij uitbreiding heel Antwerpen en zelfs Vlaanderen het vergeten, want dan komt die Oosterweelverbinding er waarschijnlijk nooit meer. En zeggen, dat het juist het aannemersbedrijf van de Oosterweelwerken was die de vervuiling heeft aangekaart. Als het project van de Lange Wapperbrug was doorgegaan, lag die er nu al enkele jaren...
Na de definitieve terugtrekking van de USA en de NAVO-bondgenoten uit Afghanistan wordt het uitkijken hoe het verder zal met verlopen met ‘het kerkhof der grootmachten’. In de eerste plaats voor wie er gebleven is en niet fanatiek moslim is en verder ook voor het Westen, dat er toch maar weer bekaaid is uit gekomen.
Ik zal wel niet de enige zijn die vindt dat e.e.a. op gebied van veiligheid en buitenlandse betrekkingen grondig herbekeken moet worden. In de eerste plaats de NAVO, die niet verder kan zoals ze bezig is. Europa stelt militair niets voor. Van de 2.000.000 militairen die de NAVO in Europa telt, zijn er amper 50.000 gevechtsklaar. Zolang deze situatie aansleept kan Europa niets anders dan rekenen op de USA. Daarom zullen wij voor dergelijke avonturen wel moeten blijven rekenen op de Amerikanen die ons trouwens de laatste honderd jaar al twee keer zijn komen depanneren in evenveel wereldoorlogen.
Wat ons eigen Belgisch leger betreft mogen we feitelijk nog niet klagen. Ze heeft, na de aanslagen in Brussel en Zaventem, onze straten bewaakt, is ingesprongen bij de overstromingsramp in Maas- en Vesder vallei en heeft meer dan haar deel gedaan in de evacuatie van ‘Belgen & Co’ uit Kaboel. Maar feitelijk is ons leger niet meer dan een verbeterde Civiele Bescherming, die - net zoals het leger zelf – in de Belgische politiek van de laatste decennia alleen goed was voor besparingen.
Of daarin allemaal veel verandering gaat komen, is maar de vraag. Koken kost geld en dat laatste heeft dit failliete land, dat – als het niet zou bestaan - niet meer zou uitgevonden worden (dixit The Economist) niet meer.
Vrijdag keurde de Europese Commissie het Belgisch subsidieermechanisme ( dat omschreven wordt als een ‘capaciteitsvergoedingsmechanisme’, afgekort: CRM) goed dat groene minister van Energie Van der Straeten zou toelaten in allerijl de bouw van nieuwe gascentrales te financieren en dit ondanks het feit dat deze centrales behoorlijk wat extra CO2 zullen uitstoten. Daarover zou dit najaar een beslissing moeten vallen in de schoot van de federale regering, die er flink verdeeld over is. In de strijd tegen de opwarming van de aarde kan kernenergie, die helemaal geen CO2 uitstoot, een deel van de oplossing zijn, maar daarvoor blijkt men potdoof te zijn..
Of die gascentrales er tenslotte gaan komen, Europese goedkeuring of niet, zal niet alleen afhangen van de federale regering, maar ook van de gewestelijke, waarbij in de Vlaamse regering Zuhal Demir nog haar zeg kan hebben. Er blijft trouwens ook verzet in de federale regering zelf en in de eerste plaats vanwege MR-voorzitter Bouchez. Tenslotte gaan er zelfs binnen de groene partijen stemmen op die de sluiting van de kerncentrales in vraag beginnen te stellen, zoals vorige week nog gebleken is in een vraaggesprek met Ecolo-voorzitter Nollet in De Standaard.
Terwijl in Vlaanderen al enkele vergunningen voor de bouw van nieuwe gascentrales geweigerd zijn, zouden er in Wallonië al vier zijn gegeven. Met vertelt er niet bij dat dit gebeurd is opr voorwaarde dat de CO2-uitstoot van die gascentrales er op e.o.a. manier moet worden opgevangen, terwijl daarvoor nog geen enkele oplossing is vooropgesteld.
Er zijn twee mogelijkheden om meteen iets te doen tegen de klimaatopwarming. Er moet alles aan gedaan worden om de CO2-uitstoot te verminderen (en niet te vermeerderen zoals dat met nieuwe gascentrales het geval zal zijn). De tweede optie is te zorgen voor de aanplanting van meer groen, in de eerste plaats bossen . Al de rest kan pas resultaat geven op veel langere termijn.
---
Ondertussen blijkt alleen de E.U. het delven en stoken van steenkool te hebben afgezworen. De rest van de wereld gaat er vrolijk mee verder. Meer dan één derde van de wereldwijde elektriciteitsproductie gebeurt nog steeds via steenkool. Dat geldt nog in enkele landen in Oost-Europa, maar vooral in Rusland en Azië. Ondertussen voert Duitsland jaarlijks nog steeds zo’n 35.000 ton steenkool in, zo’n 10 procent meer dan in 2010 en worden er in China – volgens Greenpeace, nota bene - voor meer dan 100gigawatt nieuwe steenkoolcentrales gebouwd. Daar neemt men het niet dat de Westerse landen dank zij steenkool een sterke industriële ontwikkeling konden realiseren en zij dan nu niet zouden mogen doen.
N.a.v. het pleidooi van Bart De Wever op 21 juli jl (nota bene: op de Belgische nationale feestdag) voor een terugkeer naar de Verenigde Lage Landen (de zgz 17 provincies) heb ik daarop al twee keer gereageerd in mijn blogs van 23 juli en van 1 augustus. Het is een onderwerp dat menig Vlaming bezig houdt, zoals bleek uit twee lezersbrieven deze week in ‘t Pallieterke. Tijd om daarover nog eens te brainstormen.
Mijns inziens kan het moeilijk anders dan dat de eerste stap er naartoe genomen moet worden binnen het bestaande België. Die kans kan zich voordoen bij de volgende regionale verkiezingen van 2024. Mochten de Vlaamsnationale partijen (mv) dan in hun eigen parlement de meerderheid behalen, dan kunnen ze – al dan niet met nog derde partijen - Vlaanderen officieel uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. De zgz ‘Senelle doctrine’, waarover ik het in deze rubriek al meermaals heb gehad..
De tweede stap wordt dan de indeling van het huidige België in een bond met vier confederale deelstaten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons. Wat daaraan moet veranderd worden, is dat elke deelstaat daarna ook de mogelijkheid moet krijgen confederale akkoorden af te sluiten met de buurlanden. Zo bv de Oostkantons met Luxemburg en/of Duitsland, Wallonië met Frankrijk en/of Luxemburg en Vlaanderen met Nederland.
De derde stap wordt voor Vlaanderen dan de hereniging van de Lage Landen, maar met daarbij enkele ver gaande wijzigingen. Zo zouden het huidige Nederlands Limburg en Belgische Limburg één deelstaat Limburg worden, Noord-Brabant, Antwerpen en het huidige Vlaams Brabant worden weer de deelstaat Brabant. Vlaanderen zou nog bestaan uit West-, Oost- en Zeeuws-Vlaanderen. Boven de Moerdijk wordt het Holland, met uitzondering van Friesland dat met zijn eigen taal een aparte deelstaat zou worden,.
En Brussel? Dat gewest zou een meertalige stadstaat worden, zoals er ook in Duitsland al bestaan (Bremen bv) en dat zelf zal beslissen of en met wie het confederale akkoorden zal sluiten, Als het financieel leefbaar wil blijven, zal dat met Vlaanderen zijn, het enige gewest dat Brussel mee kan onderhouden. In dat Brussels gewest zouden het Frans, het Nederlands, het Duits en eventueel het Engels (o.w.v. het internationaal karakter) de garantie moeten krijgen gelijkwaardig behandeld te worden.
Met een kustlijn (én haar achterland) bezaaid met zeehavens, van Oostende, over Zeebrugge, Gent, Terneuzen, Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam tot Den Helder, kan het voor de herenigde Lage Landen alleen maar beter worden.
Ik weet, het is (voorlopig nog) een utopie, maar dromen mag.
De discussie i.v.m. de vervuiling rond de 3M fabriek in Zwijndrecht blijft duren. VTM en het Laatste Nieuws hebben er zich in vastgebeten. De cafézender heeft waarschijnlijk een tekort aan echt nieuws in deze komkommertijd en heeft er zowaar een ‘onderzoekscel’ op afgestuurd.
Laten we duidelijk blijven. Er was wel degelijk een vervuiling door 3M met Pfos en Pfas, maar de productie en het storten van Pfos werd reeds 20 jaar geleden stopgezet en - zoals ik al schreef in mijn blog van 1 juli jl daarover - werd er tot op de dag van vandaag geen enkele gezondheidsklacht over geuit. M.a.w. niemand werd er ziek van, terwijl iedereen er lustig verder de eigen gekweekte groenten en de door de scharrelkippen geproduceerde eieren had verorberd. En na 20 jaar bleek dat ineens niet meer aan te raden.
Ondertussen hebben drie onderzoeken uitgewezen dat de aanwezigheid van Pfos en Pfas in voedingsproducten uit Zwijndrecht heel die tijd niet alarmerend hoog was. Dat 3M desondanks toch op het matje wordt geroepen is niet meer dan logisch, maar dat men, 20 jaar na de feiten en zonder dat er enige gezondheidsklacht over kwam, nog steeds blijft volhouden dat men in en rond Zwijndrecht nog steeds best geen eigen groenten en fruit zou mogen kweken eten, is pure paniekzaaierij.
Als die VTM-onderzoekingscel er niet méér van terecht zou brengen dan in haar vorig onderzoek (i.v.m. El Kaouakibi) dat compleet lijkt te zijn stilgevallen, kan ze zich in de toekomst beter alleen nog bezig houden met haar dagelijkse kitsch- en goedkope amusementsprogramma’s.
September wenkt en daarmee de start van het nieuwe schooljaar, maar ook van de politiek. Die laatste zal heel wat om handen hebben, met o.m. de naweeën van het corona gebeuren, de overstromingen in Wallonië, de kernuitstap, de aanpassing van de financieringswet en de invoering van het minimumpensioen tot 1.500 euro.
Voor wat dat laatste betreft heeft Open VLD-voorzitter Lachaert al een schot voor de boeg gegeven door voor te stellen de verhoging van dat minimumpensioen alleen te garanderen voor wie minstens 20 jaar heeft gewerkt en afgedragen. Op zich het minimum minimorum dat men kan vragen en de logica zelf, maar blijkbaar niet voor de PS die momenteel de minister oor Pensioenen levert en die de uitspraak van Lachaert zelfs een provocatie noemt.
In deze rubriek heb ik al enkele keren in verband daarmee het voorbeeld gegeven van de provincie Henegouwen, waar 30% van de bevolking tussen 22 en 64 jaar constant werkloos is. Een deel daarvan heeft zelfs bijna nooit officieel gewerkt, laat staan afgedragen. In sommige families zijn drie generaties er constant werkloos en vindt men het niet alleen normaal dat ze door de staat worden onderhouden, maar ook dat ze dat kunnen blijven doen tot aan hun pensioen en daarna dat pensioen nu zouden kunnen zien oplopen tot 1.500 euro per maand. Dat alles zonder de minste tegenprestatie.
Zoals ik eveneens al meermaals heb gemeld, kunnen heel wat van die werklozen uit de provincie Henegouwen werk vinden in het naburige West-Vlaanderen, waar men volk tekort heeft. Dat tekort wordt daar al jaren meestal opgevangen door Noord-Fransen, die zich wél verplaatsen om zelfs over de grens te gaan werken, gewoon omdat de werkloosheidsuitkeringen in Frankrijk uitdovend zijn. Het wordt trouwens straks uitkijken of de plaatselijke werklozen in de overstroomde gebieden van Vesder en Maas wel degelijk aan de slag zullen gaan, nu er werk zat zal zijn in de eigen streek
Nu nog afwachten of Lachaert achter zijn voorstel blijft staan. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij zijn partij en in dit geval heel Vlaanderen voor schut zet door van gedacht te veranderen. Tenslotte wordt de regering Decroo, die er dank zij hem gekomen is, beheerst door de PS als grootste partij en die voor de pensioenen de hete adem van de communisten in haar nek voelt.
Na de half mislukte start zijn de repatriëringen door het Belgische leger dan toch in een tempoversnelling gekomen. De aantallen ‘Belgen’, tolken en ‘fixers’ – wat dat laatste ook moge betekenen - die uit Afghanistan zouden moeten gerepatrieerd worden, blijft met de dag stijgen. Het begint er stilaan op te lijken dat half Afghanistan daarvoor in aanmerking zou kunnen komen. Om nog te zwijgen van die ‘landgenoten’ die daar tot anderhalve maand op vakantie konden gaan. Die moeten er wel erg aan toe zijn en zullen onze steun hier zeker kunnen gebruiken.
En dan zijn er de hulporganisaties die, door de boel op Kaboel, hun goederen niet meer ter plaatse krijgen. Die zullen nog enkele dagen geduld moeten hebben tot ze, vanaf 1 september, rechtstreeks zullen kunnen onderhandelen met de Taliban . Inch Allah!
In Londen zijn er meer dan 3.000 nieuwe coronabesmettingen vastgesteld bij mensen die er de laatste week van het EK-kampioenschap zijn gaan supporteren en daarvoor van gekke Boris helemaal geen mondmasker meer hoefden te dragen noch afstand te houden. Zeg maar, de kroniek van een aangekondigde gebeurtenis, die ikzelf trouwens ook al gemeld had in een van de blogs van de week ervoor.
---
Het kan ook anders. Dat heeft men meegemaakt bij de match tussen Nice en Marseille, een derby, nota bene, die dit weekeinde ontaardt is in een massale vechtpartij tussen supporters, spelers, stafleden én de bewakingsdiensten. Aanleiding was een plastic fles water die een supporter naar een speler wierp, waarna deze de fles terug in het publiek smeet.
Voetbal, een feest!
---
Maar er is ook goed nieuws uit Frankrijk. De stoffelijke resten van Joséphine Baker, een van oorsprong Amerikaanse zangeres en (half) naaktdanseres en – naar ’t schijnt - verzetstrijdster, die enorm populair werd in het Parijse nachtleven rond WO II, zullen nog dit jaar worden bijgezet in het nationale Panthéon mausoleum in Parijs. Daar liggen alleen de bekendste en beroemdste Fransen sinds de revolutie. Ze zal de eerste zwarte vrouw zijn die die eer te beurt valt. Uit mijn jeugd herinner ik me nog het begin van een liedje over haar en dat ging zo:
In mijn blog van 5 dezer had ik het nog over Hans Bonte (Vooruit), burgemeester van Vilvoorde, die – volgens mij – nogal eens straffe uitspraken durft doen. Dat was toen hij de sympathisanten van Jurgen Conings vergeleek met die van IS. Maar, als het goed is, zeggen we het ook en zo vind ik dat Bonte gelijk heeft wanneer hij in zijn functie van Vilvoords burgemeester weigert de coronaversoepeling door Vlaanderen in zijn stad op te volgen zolang die niet kan worden doorgevoerd in Brussel. Hij heeft hierbij gelijk, want het risico bestaat wel degelijk dat Vilvoorde (en daarbij de hele Vlaamse Rand rond Brussel) straks horden Brusselaars en wie daarvoor wil doorgaan op bezoek zal krijgen als in Vlaanderen het sluitingsuur wordt afgeschaft.
---
Een andere burgemeester die niet gelukkig is, is Bart De Wever in Antwerpen. De paarsgroen+ federale regering wil nl de bewaking van zijn Joodse wijken door het leger afschaffen. Uitgerekend op een moment dat de Taliban weer Afghanistan cadeau heeft gekregen, gaat men bij ons de dreiging voor een mogelijke heropflakkering van de moslimterreur een handje toesteken. Nu heeft Bart al genoeg meegemaakt om er zelf een oplossing aan te geven, maar dat zal de stad dan weer extra geld kosten dat hij elders niet kan investeren. Bart mag dan (voorlopig?) wel de Vlaamsnationale samenwerking in vraag stellen, als burgemeester heeft hij m.i. een voortreffelijk parcours afgelegd. Als hij echter straks een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement zou blijven tegenhouden, dan moet zijn partij er maar voor zorgen dat ze naar de volgende regionale verkiezingen gaat met een andere voorzitter. Als dat niet gebeurt, dreigt voor de N-VA een verdere afgang.
Men zou zich kunnen afvragen wat men in dat Afghanistan gaat zoeken, een onherbergzaam land dat aan geen zee grenst en helemaal midden in Centraal Azië ligt. Daar hoort een stukje geschiedenis bij.
Het begon feitelijk al ten tijde van Marco Polo, die erdoor trok op weg naar China via wat we daarna de ‘zijderoute’ zijn gaan noemen. Toen het Britse Rijk in de 19de eeuw nog een grootmacht was en het al het huidige India en Pakistan bezette, gingen de Britten ook eens kijken wat daar ter noorden lag. Het bleek een land te zijn met een rijke, zo goed als niet ontgonnen ondergrond, waarin men goud, nikkel en koper vond en waar daarenboven een klimaat heerste dat de beste papaver voortbracht, de grondstof om heroïne te maken.
Met de komst van de Britten begon wat men noemde ‘The great game’ toen tussen Britten en Russen. Dat ‘Grote spel’ werd bij ons vooral bekend door het boek ‘Kim’ van Rudyard Kipling, de man die ook ‘The Jungle Book’ (met o.m. Mowgli) schreef. De Britten konden het land niet houden en dat zou ook zo worden met de Russen, zij het veel later. Het waren trouwens de Russen die het eerst slaags raakten met de Taliban. Wat daarna gebeurde, kennen we. De Amerikanen kwamen er na aanslagen van 9/11 en namen er de plaats van de Russen in, maar konden het evenmin waar maken, zelfs niet versterkt door NAVO en met de goedkeuring van de VN. Ondertussen staat China, dat al gesprekken voerde met een delegatie van de Taliban onder leiding van de ogenschijnlijk nieuwe sterke man Mullah Abdul Ghani Baradar, al klaar om als volgende grootmacht zijn kans te wagen. Hetzelfde China dat in eigen land de moslim minderheden (denk maar aan de Oeigoeren) weinig subliem onderdrukt.
Met haar naam als ‘kerkhof der grootmachten’ lijkt Afghanistan .nog niet aan het einde van het verhaal te zijn .’
Wordt dus vervolgd.
---
In de marge van bovenstaande, nog dit. Rik Van Cauwelaert becommentarieert de zaak ook in zijn weekeindeditie van De Tijd en verwijst daarbij eveneens naar ‘The ugly American’, het boek waarnaar ook ik verwees in mijn blog van 18 dezer. Ik zit dus weer in goed gezelschap!
Zoals verwacht heeft het overlegcomité van de verschillende regeringen die dit land ‘rijk’ is, beslist dat de meeste corona-beperkingen op 1 september zullen wegvallen, met hier en daar de nodige uitzonderingen. De grootste uitzondering is wel dat deze versoepelingen nog niet meteen zullen gelden voor Brussel, waar de besmettingsgraad nog steeds de hoogste van het land is en de vaccinatiegraad de laagste. Die laatste is trouwens niet alleen de laagste van dit land, maar van alle West-Europese hoofdsteden. E.e.a. heeft niets te maken met vakanties e.d. want die zijn er elders ook, maar met het feit dat Broekzele één grote vreemdelingenstad is geworden, waarvan men zich terecht kan afdragen of alle mensen daar wel beseffen wat er gaande is. Dat laatste geldt ook voor de mogelijkheid tot verplicht vaccineren van wie in de Zorg werkt. Die verplichting is er nog niet, maar zal er denkelijk wel komen nadat gebleken is dat meer dan 90% van de mensen die momenteel op Intensieve Zorgen liggen, niet-gevaccineerden zijn.
---
Ondertussen heeft de reddingsoperatie door ons Belgisch leger uit Kaboel ook een valse start gekend. Volgens Crootje waren we wat later eraan begonnen dan de buurlanden, maar hadden we meer tijd nodig om alles zo goed mogelijk voor te bereiden. Hoe goed dat was bleek al de eerste dag, toen een eerste C130 maar 16 mensen kon oppikken en een tweede zelfs helemaal leeg moest vertrekken. Tot dan waren er gelukkig al meer Belgen gerepatrieerd door het Nederlandse leger dan door dat van ons.
In Afghanistan lijkt een andere Taliban te zijn opgedoken, een nieuwe versie, zeg maar. Die belooft geen wraakacties tegen de burgers meer op te zetten en de mensen daar meer vrijheid te geven, al zeggen ze er in één adem bij ‘volgens de de wetten van de Sharia’ en dat blijft voor niet-moslims weinig geruststellend. Van die sharia zijn er nl diverse versies en die van de Taliban zou wel eens een extreme kunnen zijn.
Wie bij de Taliban-generatie die 20 jaar geleden het schrikbewind uitoefende en er nu nog bij is, is ondertussen wel 20 jaar ouder en de organisatie lijkt ook meer gedigitaliseerd. De barbaren lopen nu ook allemaal met een smartphone rond en zullen ondertussen wel iets meer van de wereld kennen, al blijft het de vraag tot in welke mate. Feit is wel dat ze het hele land bijna zonder slag of stoot hebben kunnen heroveren, zonder bloedbaden noch veldslagen en dat ze – voorlopig althans - hun vijanden bijna ongestoord laten vertrekken.
Of we met deze Taliban 2.0 beter af zullen zijn, is maar de vraag. Dat zal de tijd moeten uitwijzen. Zoals ik in mijn blog van 15 dezer (‘Afgaan in Afghanistan’) reeds schreef, is het aan de moslimlanden, waaronder de buurlanden, om zelf eens orde op zaken te stellen. In een land met een tiental erg diverse volkeren en dito moslim-sekten zal dat geen sinecure worden. Ze doen maar en blijven best allemaal ginder. De westerse wereld heeft er zo stilaan zijn buik van vol.
