Verhofstadt III is aan de begrotingsbesprekingen begonnen (niet ten onrechte een "begrotingsmarathon" genoemd) en meteen zit het spel weer op de wagen. Er moet daar nl een gat van liefst drie miljard euro worden dichtgereden en dat laat zich in de huidige financiële en economische situatie zomaar niet dichten. Zo blijkt het overschot op onze handelsbalans in 2007 teruggevallen op amper 700 miljoen euro, tegenover 3 miljard het jaar voordien en 10 miljard in 2.000. De zgz liberaal Verhofstadt heeft het waarlijk goed gedaan, niet?
Zoals ik eergisteren reeds meldde in mijn blog over de zgz Waalse heropstanding, wordt van de regio's verwacht dat ze hun steentje zullen bijdragen, in de vorm van een half miljard euro die ze niet mogen uitgeven. De Waalse deelregering heeft al bedankt en de Brusselse doet het nóg straffer: die vraagt een extra bedrag bij van dezelfde grootte. Dat maakt dus, dat Vlaanderen het weer eens alleen zou moeten betalen. Onze regio is daartoe in staat, maar onder bepaalde tegenprestaties, o.m. door het overdragen van bevoegdheden aan de regio's. En daar knelt het federale schoentje.
Het is nl gebleken dat de zgz "wijzen" en het octopuszootje er zelfs niet in slagen tot een akkoord te komen over de zgn "borrelnootjes", laat staan de serieuze veranderingen. Wat de francofonen, daarin gesteund door de belgicisten uit de CD&V (Dehaene en Van Rompuy sr, om geen namen te noemen), willen is, dat Vlaanderen betaalt zonder tegenprestaties en daarmee uit. Enfin, het klassieke recept sinds 1830.
Gelukkig gaat dat niet gebeuren. Vlaams minister-president Kris Peeters blijkt dan toch genoeg ruggengraat te hebben om boter bij de vis te eisen. Hij kan ook moeilijk anders. Net nu is uitgelekt, dat de Vlaamse Volksbeweging (VVB) een enquête heeft gehouden bij meer dan 2.600 mandatarissen van de CD&V zowel op gemeentelijk, provinciaal, regionaal als federaal vlak en dat 90% van die mensen achter de 5 Vlaamse resoluties blijven staan. Tel daar nu de 100% N-VA-ers bij en dan weet ook de kartelleiding dat daar niet mee gelachen kan worden.
Het wordt dus woord houden, tegenover de vroeger goedgekeurde resoluties, maar ook tegenover de honderdduizenden kiezers die in juni 2007 voor het kartel hebben gekozen omdat hen meer Vlaanderen werd beloofd.
Over exact één maand is het Pasen. Zo te zien, zal er niet veel te rapen vallen.