Wie herinnert zich nog Cockerill Sambre, ook wel eens Cockerill Sombre genoemd? Dat was einde jaren zeventig, begin jaren tachtig. De staalindustrie zat in een wereldwijde crisis en op heel wat plaatsen werden staalfabrieken gesloten of geherstructureerd. Zo sloot o.m. Arbed zijn activiteiten in het Groothertogdom Luxemburg en bracht die over naar een nieuwe fabriek in Zelzate, omdat de firma op die manier heel wat logistieke kosten kon uitsparen. Niet zo voor het Waalse staal. Dat moest beschermd worden, crisis of geen crisis. Er werden miljarden oude Belgische frankskens in gepompt, zonder al te veel resultaat. Jaren later werd bijna de hele Belgische staalindustrie opgenomen in de multinational Arcelor, zonder dat er veel beterschap mee kwam. Mede door de heropleving in China, India en Brazilië zit sinds enkele jaren de staalproductie echter weer in de lift en werd heel Arcelor overgenomen door de Indische firma Mittal, die momenteel de grootste staalproducent ter wereld is. Door de verhoogde vraag naar staal werden en worden oude fabrieken terug opgestart of doorgestart. Daarvan ook twee in het Luikse. Feitelijk zouden we ons daarover alleen maar mogen verheugen. Sinds de oude staalcrisis is er echter heel wat veranderd op deze aardkloot. Zo kwam er o.m. het klimaatakkoord van Kyoto, waarin bepaald werd dat o.m. de CO² overal naar omlaag moest. Voor België betekende dat vooral inspanningen in Vlaanderen en Brussel. Voor Wallonië waren er geen problemen, omdat o.m. die Luikse hoogovens toch dicht zouden gaan. Nu dat proces is omgekeerd, gaat dat België zo'n 260 miljoen euro aan emissierechten kosten. Normaal worden zo'n kosten aangerekend aan het bedrijf dat de extra uitstoot veroorzaakt (denk maar aan BASF en Bayer in Antwerpen). In Wallonië wordt zo iets echter niet geaccepteerd. Naar slechte Belgische gewoonte, wordt de zwarte piet dan maar doorgespeeld naar België, zeg maar Vlaanderen, want het zijn wij die tenslotte dit land onderhouden. Het is altijd hetzelfde liedje: Wallonië profiteert en Vlaanderen betaalt. De vraag is alleen maar, of het deze keer zal pakken, want zo'n kwestie hoort niet thuis in lopende zaken. Anderzijds is het een schande dat de grootste staalproducent ter wereld die extra kosten niet zou aankunnen, als men weet dat Mittal nog steeds met de regelmaat van een klok andere bedrijven aankoopt. M.a.w. zou dit betekenen, dat België, zeg maar Vlaanderen, de firma mee financiert om in het buitenland andere bedrijven aan te kopen. Te gek om los te lopen, zeker als men weet dat het gaat om slechts 70 nieuwe arbeidsplaatsen in de hoogoven van Seraing (vroeger werkten daar 500 mensen). De zaak van de Luikse staalfabrieken toont nog maar eens duidelijk aan waarom de Franstalige partijen België niet veranderd willen zien. Officieel willen zij, dat België Wallonië blijft onderhouden. In werkelijkheid is het Vlaanderen die telkens de factuur mag betalen. Zo iets noemen ze solidariteit...
Reacties op bericht (2)
08-12-2007
Walgelijke praktijken.
Zolang er geen "STALEN" vuist gemaakt wordt door de Vlamingen tégen dat decadent corrupt franstalig profitariaat, gesteund door dé ONdemocratische instelling in dit (voorlopig nog) land, zolang zal de Vlaming schade berokkend worden tot hij mee de afgrond ingaat.
Het zootje ongeregeld is toch maar alleen bezig met zijn "eigen profijt & belangen", eerst zelf zoveel mogelijk graaien, dan zorgen dat de familie zoveel mogelijk kan graaien, en de rest.........kan de pot op.
Dat is de huidige politiek, om van te kotsen.
08-12-2007, 14:36
Geschreven door Jean
Waals staal
In de jaren 80, heeft Albert Frère daar zijn groot fortuin gehaald met medeplichtigheid van de waalse socialisten.
