In Turnhout sneuvelen 278 jobs bij het elektronisch bedrijf Solectron doordat de zaak gewoon sluit. Solectron is een afdeling van een Amerikaans bedrijf dat wereldwijd zo'n 150.000 werknemers telt en dat moet "herstructureren", zoals dat tegenwoordig heet. Om het bedrijf te "saneren", nog zo'n woord dat feitelijk wil zeggen dat men meer wil besparen en meer wil verdienen, maakt men de keuze welke afdelingen of gehele bedrijven blijven bestaan en welke niet. De plaatselijke autoriteiten en vakbonden hebben daar helemaal geen vat op. Het gaat trouwens weer iets minder goed in de elektronica sector. Bewijs daar zijn andere saneringen bij IBM en Hewlet Packard, waar een paar tienduizend jobs (!) wereldwijd op de tocht staan. De laatste tijd gaan er in Vlaanderen heel wat bedrijven over in vreemde, meestal Amerikaanse handen. Het zijn niet van de minste. Vlaanderen staat bekend om zijn florende KMO's. Welnu, de eigenaars van die florende KMO's kiezen steeds meer voor de centen en verkopen niet het bedrijf, maar de aandelen ervan voor grof geld. Een leek ter zake zal misschien opmerken dat daarin geen verschil zit, vcrkocht is verkocht. Dat is echter niet het geval. Wie de aandelen verkoopt, doet daarmee een groot fiscaal voordeel, want betaalt daarop zo goed als geen belasting. Een "leverage buy-out" heet dat in beurstermen. Het bedrijf als zodanig blijft bestaan, de aandeelhouders kunnen zich echter aan de andere kant van de wereld bevinden. Die zullen zich waarschijnlijk alleen nog bekommeren om de opbrengst en liefst van al nog op een zo kort mogelijke termijn. Als die opbrengst er niét komt, is de kans groot, dat het bedrijf in moeilijkheden zal komen, met alle gevolgen vandien. Enkele voorbeelden? Quick Step, bekend om zijn laminaten en zijn wielerploeg, werd voor liefst 2,2 miljard euro verkocht aan zijn Amerikaanse concurrent Mohawk. Andere overnames: het informaticabedrijf Real Software, de tapijtengroep Balta, het verlichtingsbedrijf Massive (door CVC Capital Europe), de producent van pampers Ontex, de steenbakkerij De Simpele en ga zo maar door. Ook Aviapartner, het afhandelingsbedrijf uit Zaventem werd overgenomen (door de Britse investeringsgroep 3i). De bedrijven die de florerende Vlaamse KMO's overnemen zijn bijna allemaal Angelsaksische investeringsfondsen, geen echte bedrijven, uit Groot-Brittannië en de States met meestal joodse wortels. Die fondsen hebben in de regel de bedoeling op een korte termijn de aandelen verder te verkopen met de nodige winst. Als die winst niet kan gehaald worden, komen er doorgaans zware herstructureringen en dan zitten we weer dus in het straatje waarmee ik dit artikel begonnen ben: afdankingen en/of sluitingen. Het hoeft per sé niet zo slecht af te lopen. Het kan echter geen kwaad de evolutie bij de overgenomen KMO's op de voet te volgen en er tijdig gevolgtrekkingen bij te maken. Voorkomen is nog steeds beter dan genezen.
