De tsjevenpartij dacht zich alles te mogen permitteren. Nadat ze in 1999 in de oppositie terecht gekomen waren dank zij het handig misbruik van de dioxinecrisis door de heer Verhofstadt, kwam de partij terug aan de macht als "Vlaams" kartel, nadat het de restanten van de Volksunie aan boord had genomen en gered had van de politieke ondergang. De regionale verkiezingen van 2004 waren goed meegevallen en dank zij de steun van N-VA was ook de federale stembusuitslag een succes. Met een programma dat van het Vlaams Belang had kunnen zijn, ging men eens zien wat men ging zien. Niets dus, want het origineel is altijd beter. Toen het echt fout liep en Leterme in zee ging met een regering met francofone meerderheid, tegen een Vlaamse meerderheid in het parlement, haakte N-VA af en daarvan plukt het nu (waarschijnlijk) de vruchten. "Goed voor de mensen" en "Goed bestuur" doen het blijkbaar niet meer voor een partij die de laatste drie jaar geen enkel puntje van heel haar programma heeft kunnen verwezenlijken en daarbij, voor het eerst in de naoorlogse geschiedenis, van de Vlaamse meerderheid in België een minderheid had gemaakt. Vergeten we trouwens niet, dat CD&V de opvolger is van CVP, een partij die Vlaanderen vroeger ook al een paar keer ferm in de steek had gelaten. Denk maar aan de koningskwestie waarin de Vlaamse meerderheid ook toen haar zin niet kreeg. De partij heeft ooit de volstrekte meerderheid gehad in heel België, maar zelfs dat volstond niet om een goed bestuur te verwezenlijken. Denk maar aan de "oplossing" voor de Kongo kwestie, waar men nu nog de nefaste gevolgen van ondergaat. Volgens de laatste peilingen, zakt CD&V onder de 20% en is de kans dat ze verder gaat zakken groter dan dat ze weer zou stijgen. Laat ons hopen dat die trend zich doorzet, want als er één partij is die Vlaanderen verraden heeft, dan is het die van de kadodders.
Reacties op bericht (1)
07-06-2010
@Guido
Ze, de cd&vee, is goed bezig om net de 10% te halen, wat in feite nog te veel is voor hetgeen ze presteren, voor verraad van eigen volk staan in een beschaafd land zware straffen.
