Karel Dillen (1925-2007), een leven voor Vlaanderen
Karel Dillen is niet meer. Na een slepende ziekte die hem enkele jaren geleden van het politiek toneel deed verdwijnen, heeft de stichter van het Vlaams Blok/Vlaams Belang het tijdelijke met het eeuwige ingeruild. Dillen was van eenvoudige afkomst: vader dokwerker, moeder huisvrouw. Hijzelf deed allerlei jobs, was o.m. taxichauffeur en werkte in een garage. Dat belette niet dat hij al zijn vrije tijd in zijn enige hobby stak: Vlaanderen. Hij was een der eersten die na Wereldoorlog II in de bres sprong voor de slachtoffers van de onmenselijke repressie die België tegen hoofdzakelijk Vlamingen had ontketend. Hemzelf viel niets te verwijten, hij had niet gecollaboreerd. Datzelfde geldt trouwens voor bijna alle VB-leden die regelmatig beschuldigd worden van connecties met de nazi's, een van de vele leugens die door de correcte media worden gevoed en die we dit voorjaar, in de aanloop naar de verkiezingen, nog wel enkele keren zullen horen. Er waren weinig Vlaamse initiatieven waar Dillen niet in meespeelde: o.a. Were Di, Dietschland Europa en Protea, de vriendenkring die ijverde voor nauwere banden met Zuid-Afrika in tijden toen dat land op de letterlijk "zwarte" wereldlijst stond. Karel Dillen hengelde niet naar populariteit, hij was geen groot redenaar en eerder stuurs van opzicht, maar voor Vlaanderen gaf hij zich ten volle. Toen de Volksunie, waartoe hij ook behoorde, tijdens de Egmontonderhandelingen volksverraad pleegde en koos voor de Belgische vetpotten, stichtte hij de Vlaams Nationale Partij, die in 1978 samensmolt met de Vlaamse Volkspartij van Lode Claes en daarmee was het Vlaams Blok geboren. Dillen zetelde toen moederziel alleen in het parlement, maar daaraan zou snel verandering komen. Hij maakte nog mee dat zijn partij de grootste van Vlaanderen werd. Dat ze door de zgz democratische partijen niet werd aanvaard, zou voor Dillen een zorg wezen. Hij smaakte ook nog het genoegen te zien dat de Volksunie onder Schiltz en Anciaux roemloos ten onder ging en tenslotte uiteen viel, waarbij de overlevenden alleen nog politiek actief kunnen blijven dank zij hand en spandiensten aan de traditionele partijen. Hoe het met het Vlaams Belang verder moet, is nog koffiedik kijken. Het Belgische establishment, onder leiding van de corrupte PS en met de hulp van de gedweeë Vlaamse Quislings, doet er alles aan om de partij te liquideren. "Met alle middelen", zoals Tobback Sr het ooit verwoordde. De rechtuit communistische middelen, zo afgekeken van de hatelijke DDR, waarmee het officiële België zich denkt te bedienen en die een kopie zijn van dezelfde repressie die ons land al gekend heeft, zullen het op lange termijn toch niet halen. Karel Dillen is niet meer. Hopelijk blijven zijn vrienden en volgelingen even consequent in hun Vlaamse koppigheid. Alleen op die manier wordt Vlaanderen ooit onafhankelijk.
Reacties op bericht (2)
28-04-2007
Petra!
Rust nu Karel Dillen. Je naam zal eervol blijven bestaan in de geschiedenis van de Vlaamse beweging.
28-04-2007, 18:36
Geschreven door Willy
Karel Dillen
Ere aan Karel Dillen, de waardige Vlaming die na het verscheurende debacle van het Egmontpakt de goede moed heeft gehad om een nieuwe Vlaamse partij uit de grond te stampen. Tegen alle tegenstand, fatalisme en sceptisme in. De man die jarenlang de eenzame tocht in de woestijn heeft gemaakt. Verbeten en trouw aan de Vlaamse idealen. Niemand had ooit durven voorspellen dat het VB een vooraanstaande rol zou spelen in de politiek van Vlaanderen. Hij heeft er steeds voor gezorgd dat in het zo gecondesteerde VB-programma de "Vlaamse Onafhankelijkheid" altijd een hoofdpunt is geweest! Het siert hem dat hij trouw was aan wat goed is. Nu is het aan de volgende generatie VB-ers om zijn doel en streven te bereiken als eerbewijs aan Karel Dillen!
