|
Voor de fans van tante Laurette zijn het weer hoogdagen. Men kan zich weer te pletter ergeren aan het instituut dat bij ons Justitie heet.
Vooreerst is er de ontsnapping van de Franse topcrimineel uit de gevangenis van Lantin, bij Luik, thuishaven van la Onkelinx en van o.m. ook de nieuwe procureur-generaal van het Luikse Gerecht, ene mevrouw Reynders, toevallig toch niet de zuster van Didier van Financiën zeker? De gangster in kwestie was al eens ontsnapt uit de handen van de Spaanse politie tijdens een reconstructie aldaar, wat erop wijst dat het in Spanje ook altijd nog beter kan. Als men zo'n crimineel in de gevangenis krijgt, dan neem ik aan dat daarop wel extra zal gelet worden. Blijkbaar niet in Lantin, waar de man zelfs mocht telefoneren met de buitenwereld (dat schijnt in België ook al een recht voor gedetineerden te zijn. Zelfs meeluisteren mag niet). De man in kwestie regelde per telefoon zijn ontsnapping, die tenslotte plaats vond in volle daglicht, tijdens het "luchtje scheppen" met een gekaapte helikopter.
Tante Laurette gaat er nu iets aan doen, zegt ze. Ze heeft daarvoor nog twee maanden de tijd, waarna (bijna) iedereen hoopt dat ze van Justitie afscheid kan nemen.
---
De Frans crimineel in Lantin is gezocht wegens oplichting, verkrachting, diefstal met geweld, wapendracht en schriftvervalsing. Moord is er (nog) niet bij. Dat laatste was wel het geval op het PMA-proces dat gisteren in Brussel zijn beslag kreeg. Volgens de nieuwsdienst van de VTM kregen de daders daar "zware" straffen, van één tot vier jaar. Volgens de wet Lejeune, nóg zo iets waarop criminelen in dit land "recht" hebben, kan de zwaarst gestrafte na iets meer dan een jaar vrijkomen. En dat voor medeverantwoordelijkheid voor de dood van zes jonge mensen. Er zijn landen (China en Iran bv), waar men voor dergelijke feiten de doodstraf krijgt. Hier kan dat niet meer, maar drugsproducenten en dealers zijn handelaars in de dood en zouden een straf moeten krijgen die gelijk staat aan moord met voorbedachte rade.
Alsof die "zware" straf nog niet genoeg was, kon de veroordeelde gewoon de rechtszaal verlaten en sloeg hij, samen met een kompaan, een getuige, vader van een der overleden jongens, in het gerechtsgebouw zelf nog in elkaar. Vier van de zes families van overledenen kregen niet eens een vergoeding, omdat ze alleen klacht hadden neergelegd tegen de producent en niet tegen de dealers, en omdat die producent onlangs zelfmoord had gepleegd. De andere twee kregen maar de helft, omdat de rechter vond dat de drugsverslaafden mede verantwoordelijk waren. Het onderzoek voor dit proces had trouwens vier jaar (!) stilgelegen, omdat men eerst een studie moest maken over dat PMA, een vloeibare en dodelijke vorm van XTC.
Justitie noemt men dat hier, gerechtigheid...
|
