Ik ben vanaf februari van dit jaar met pensioen. Ik heb de rit uitgedaan, ben 65 geworden op 6 februari. De laatste zevenentwintig jaar reed ik op elke werkdag 100 km heen en terug. Als er iets is, waarmee ik me de dag van vandaag kan troosten, dan is het dat ik dat grote aantal kilometers niet meer hoef te doen. De 0,1488 euro die men per gereden kilometer van de Belastingen mag inbrengen (nog een regel van onder Dehaene die niet slecht was), is helemaal niet interessant meer sinds de brandstofprijzen door het dak geschoten zijn. De gekte rond die prijzen heeft niets te meer te maken met vraag en aanbod, maar louter met speculatie. China, weet ge wel en het Midden Oosten en de oorlog in Irak. Dat laatste heeft er zelfs helemáál niets mee te maken. Sinds de eerste Golfoorlog (in Irak zelf spreekt men van de tweede, hun eerste was tegen Iran), werden de "barrels" van dat land niet meer meegeteld. Nu is men daar ook al meer dan een jaar aan het pompen, weliswaar met enkele tussenpauzes wegens bomaanslagen, maar samen met de extra output van de Opec landen, wordt er heel wat meer olie opgepompt dan enkele jaren geleden. Er wordt met de olie dus zwaar geld verdiend, door de olieproducerende landen, die doen alsof hun neus bloedt (wat dacht ge van Rusland?), maar ook door allerlei speculanten en, last but not least, de Europese regeringen die alle brandstoffen zwaar belast hebben en bij elke verhoging meer geld in het laatje krijgen. Erger nog, het grootste deel van de kostprijs aan de pomp gaat naar de regeringen, ook naar de onze die zo in geldverlegenheid zit. Zijn er dan geen alternatieven? Natuurlijk zijn er die, maar die brengen niet zoveel op. Om te beginnen is er de bio-diesel, waarmee een schuchter begin is gemaakt, maar die vandaag de dag nog duur uitvalt en daarbij enkele neveneffecten heeft, waarover stil gezwegen wordt (minder power, hogere filtervervuiling en geen weet hoe de motor op lange termijn eruit zal zien). Een tweede alternatief is rijden op waterstof. De oplossing op alle gebied: milieuvriendelijk en oneindig aanmaakbaar. Reeds in de jaren zeventig van de vorige eeuw reden er al experimentele auto's op waterstof, dat is nu zo'n dertig jaar geleden. Men had er zelfs geen nieuwe motoren voor nodig. Waarom blijft dat project zo hangen? Heel eenvoudig: "men" en dat zijn de regeringen en de olieconcerns, verdient er niets aan. Als het niet in hun kraam past, kan zelfs het milieu de pot op! Tenslotte is er ook de brandstof voor de verwarming die onbetaalbaar wordt. Daarvoor zijn echter wél alternatieven: aardgas en, in sommige gevallen, elektriciteit. Wie de dag van vandaag nog een nieuwe "mazout"installatie laat monteren, moet wel gek zijn.
