Gisteren, 21 januari 2010, zal een memorabele dag blijven in de Belgische economie. Er was zowel goed als slecht nieuws. Bij AB-Inbev wonnen de vakbonden een slag, bij Opel Antwerpen werd bekend dat de zaak in juni van dit jaar definitief dicht gaat. Speciaal bij de zaak van AB-Inbev was, dat er feitelijk gestaakt werd zonder stakers en dat bijna twee weken lang. Dat was, voor België althans, een primeur. Een groepje vakbondsmilitanten blokkeerde de brouwerijen, terwijl het personeel op het werk aanwezig bleef. M.a.w. de vakbond hoefde in de staking geen geld te steken; die werd a.h.w. betaald door de werkgever. Zoals gezegd, wonnen de vakbonden een slag. Of ze daarmee de oorlog zullen gewonnen hebben is nog zeer de vraag. Dat Opel Antwerpen dicht zou gaan, stond in de sterren geschreven. Het was alleen afwachten wanneer het zou gaan gebeuren. Met het blokkeren van AB-Inbev is men bij Opel Antwerpen ook gaan nadenken over een dergelijke aanpak. Het resultaat daarvan is, dat de geproduceerde auto's niet van hun parking af mogen en daar dus door de vakbonden worden vastgehouden. Zien hoe dat gaat aflopen. Ondertussen beseft wel iedereen dat Opel Antwerpen, met zijn 2400 rechtstreekse en misschien evenveel onrechtstreeks banen, een veel groter verlies is dat wat de 299 ontslagen bij AB-Inbev hadden kunnen veroorzaken. Met man en macht wordt nu gezocht naar een alternatief voor al die verloren werkplaatsen. Daarbij wordt steevast verwezen naar Renault Vilvoorde, waar - na de sluiting - toch een deel mensen aan het werk kon blijven, zij het dan met ander werk (en minder betaald). Wel, het zal nu een stuk moeilijker worden, omdat de economische situatie verre van goed is, in elk geval een stuk slechter als ten tijde van het Renault debacle. Sinds de val van het IJzeren Gordijn en de opkomst van de Aziatische landen, is het duidelijk dat wij hier in West-Europa nog moeilijk zullen blijven concurreren in industrieën waar mankracht bij te pas komt. Voor ons land komt daar nog bij, dat onze uurlonen te hoog liggen, ook t.o.v. die van onze buurlanden. Niet dat onze mensen meer mee naar huis nemen, integendeel zelfs. Het probleem zit hem nog altijd bij de in ons land hogere belastingen op arbeid. Daar tegenover stond vroeger onze alom geprezen productiviteit. Die blijkt echter ondertussen zijn grenzen gehaald te hebben. M.i. is er voor Vlaanderen maar één toekomst en dat is de verdere uitbouw van onze logistiek. We hebben nu eenmaal een zeer gunstige ligging in West-Europa en daarvan kunnen we gebruik maken zonder al te veel massale eigen investeringen. Om dat te bereiken, moeten we wel zorgen voor een beter bereikbaarheid en een betere doorstroming van het Europees verkeer. Te beginnen met Antwerpen, dat nu reeds de draaischijf is van de eigen economie. Als men echter ziet, wat voor problemen daar al rijzen om een extra verbinding met de linkeroever van de Schelde te verkrijgen, dan vraag ik me af hoe men dat opgelost zal krijgen.
Reacties op bericht (1)
22-01-2010
De...
uurlonen liggen NIET te hoog, de graaimentaliteit om een bende paria's, tafelschuimers, klaplopers en tuig aan de vreet te houden is te hoog. Stel dat iemand 50 euro netto per uur ontvangt dan kost dat de werkgever (uiteraard die in de privésector) 135 euro per uur want vadertje staat moet kunnen schrapen om die bende paria's, tafelschuimers enz enz tot vriend te houden. Er worden postjes gecreeerd bij het leven, die postjes hebben geen enkel nut noch doel maar.....er kan gevangen worden. Typisch toch dat men steeds uitkomt bij familie en vrienden van de volksverraders!!! Hoe zou dat nu toch komen? Het land gaat kapot aan nutteloze/waardeloze instellingen bemand met nutteloze/waardeloze klaplopers, heeft al iemand iets gehoord over het sluiten en opdoeken van die waanzin? De bevolking wordt van uit alle hoeken en kanten belazerd en besodemieterd door oproerkraaiers en haatzaaiers, iemand al iets gehoord om die de weg te wijzen richting RVA? Het is anders 23:59:59u!!!
