Eindelijk begint er wat te roeren i.v.m. het probleem van de uitstap uit de kernenergie. Die uitstap was bij Verhofstadt I hét lokmiddel geweest om Agalev onzaliger gedachtenis mee in de regering te betrekken en op die manier de door Verhofstadt gehate "tsjeven" eindelijk weer naar de oppositie te kunnen verbannen. Voor het stopzetten van de kerncentrales was aan geen enkel alternatief gedacht, toen nog minder dan nu. Toen bij de volgende verkiezingen de groenen door de kiezers werden afgestraft om hun ludieke, meestal kinderachtige politiek, was er bij de VLD toch iemand die besloot een studie te laten doen naar hoe het verder zou moeten/kunnen. Ondertussen was het 2004. Er werd een commissie in het leven geroepen, de zoveelste en die kwam deze week tot een beslissing die Jan en allemaal al lang kende, maar waarvoor ge klaarblijkelijk universiteitsprofessor moet zijn om daar twee jaar voor nodig te hebben. De conclusie is, dat we het zonder kernenergie niet zullen halen o.w.v. de steeds grotere vraag naar energie, de onmogelijkheid om het verschil op te vangen met nieuwe, dure zgz "groene stroom" én het feit dat we anders de Kyoto-normen niet halen. Voor wie alles gelooft wat Al Gore vertelt in zijn documentaire "An Inconvenient Truth", komt daar nog bij dat er in die film nauwelijks over kernenergie gesproken wordt. Het probleem voor de opwarming van de aarde is de uitstoot van CO², niet de kernenergie. Als er bij de kernenergie één probleem is, dan gaat het om het afval. Dat probleem is voorlopig onder controle en zou dat in de toekomst nog meer moeten zijn omdat er steeds nieuwe technieken en werkmethodes ontwikkeld worden die daarvoor zullen worden toegepast. Wie het met die hele gang van zaken niet eens is, is de SP.a-rood. Bij monde van voorzitter Vande Lanotte, zouden de Vlaamse roodhuiden er zelfs niet aan denken in een volgende regering te stappen, als die een einde zou willen maken aan de uitstap uit de kernenergie. En dan? Hebben wij de SP.a-rood nodig? Amper 20% van de Vlaamse kiezers. De partij zit na een reeks electorale nederlagen nog steeds in alle regeringen, enkel en alleen omdat er een cordon sanitair is rond Vlaanderens grootste partij. Van democratie gesproken. Vande Lanotte, Tobback (zoon van), Van den Bossche (dochter van), Landuyt, Vandenbroucke, Vanvelthoven (zoon van) en Co zijn figuren die bij een normale democratische afhandeling van de verkiezingen in geen jaren op ministerieel vlak zouden zijn voorgekomen. Om nog niet te spreken van al die salonsocialisten (zoals o.m. Van den Bossche - vader van) die via SP.a-rood aan lucratieve baantjes zijn geraakt bij NMBS, De Lijn, Brussels Airport enz. De VLD heeft hier een unieke kans om eindelijk nog eens te scoren. Via het verhaal van de CO²-uitstoot moet het mogelijk zijn ook aan haar progressieve, nieuwe imago het kernenergieverhaal verkocht te krijgen. Tenzij er toch zou beslist worden op SP.a-blauw te wedden. Ze hebben nog enkele maanden bedenktijd.
