Naar aanleiding van het Vlaamse decreet, waarbij Vlaanderen zelf de inspectie gaat doen van de Franstalige scholen die het ook zelf subsidieert, zit het er bovenarms op. De francofonen schreeuwen moord en brand en de partijvoorzitters van alle Franstalige partijen (met uitzondering van het FN, maar die stelt driemaal niets voor in Wallonië) zijn nog eens bijeengekomen om een gemeenschappelijk strategie ter zake te bespreken. Ze gaan samen een klacht neerleggen bij het Grondwettelijk Hof, klacht die gedoemd is om afgewezen te worden. Om te beginnen gaat het om een materie op Vlaams grondgebied, worden de scholen door Vlaanderen financieel onderhouden (volgens vroegere Belgische akkoorden, waar de francofonen het er toen mee eens waren) én is het uitgerekend het Waalse gewest dat zich niet aan diezelfde Belgische wetten houdt door het enige Vlaamse schooltje op haar grondgebied niét te subisidiëren, alhoewel ook dat was afgesproken. Wat helemaal de deur zal dicht doen, is het feit dat de francofonen wél toelaten dat hun Franstalige basisscholen in de Oostkantons gecontroleerd worden door de Duitstaligen, maar dat het in Vlaanderen niet zou mogen. Van een hemeltergende discriminatie gesproken!
Dit alles gezegd zijnde, moet me wel van de lever, dat ik mijn petje afneem voor het feit dat de francofone partijen, ondanks al hun interne disputen en tegenstellingen, toch bereid zijn hun voorzitters te laten samenkomen als er een gemeenschappelijk standpunt dient verdedigd te worden. Zie je dat in Vlaanderen al gebeuren? Op dat gebied kunnen we van onze communautaire tegenstrevers nog heel wat leren.
Vlaanderen heeft natuurlijk meer partijen en die zijn ingedeeld in B(elgische) partijen (CD&V, SP.a, Open VLD en Groen) en V(laamse) partijen (VB, N-VA, LDD en SLP). Daartussen gaapt de afgrond. Vooral van CD&V, de partij die twee regeringen leidt, valt niet veel goeds te verwachten. De partij van "Marijanus" Thyssen zou zelfs vragende partij geweest zijn in het beschamende vierde belangenconflict, ingeroepen door die groep van drie man en een paardenkop die zich daar op 150 km van de Rand bevindt en dan nog Duits spreekt...
En nu we toch over hypocrieten bezig zijn: het wordt hoog tijd dat Geert Bourgeois, Vlaams minister voor binnenlands bestuur, toerisme en de Vlaamse Rand zich wat minder druk zou maken over allerlei nevenverschijnselen en eens een duidelijk actie zou ondernemen tegen de nog altijd niet benoemde opstandige burgemeesters uit de Rand. Evenmin als doetje Marino Keulen vóór hem, blijkt hij - als Vlaams-nationalist, nota bene - het niet aan te durven die onruststokers af te zetten. Op die manier geeft hij een verkeerd teken aan zowel Vlaanderen als aan de francofonie. Na het geslaagde initiatief van zijn partijgenoot Van Dijck, die het amendement voor het Franstalige scholendecreet nam, is het meer dan Bourgois' beurt om ook eindelijk eens zijn steentje bij te dragen voor de ontvoogding van Vlaanderen waarvoor zijn partij zegt te zullen gaan.
|
