|
Eerlijk gezegd, ik ben ik heel mijn leven nooit naar een IJzerbedevaart geweest. Dat had niet alleen met de afstand Kempen - Westhoek te maken, maar ook met het feit dat ik zo'n beetje allergisch ben voor massa bijeenkomsten. Als ik er nog maar aan denk dat er ergens een grote volkstoeloop kan zijn, dan zien ze mij daar niet.
Wie ben ik dan, dat ik wat te vertellen zou hebben over die bedevaart? Wel, er zijn nogal wat raakvlakken tussen de IJzerbedevaart en de Belgische politiek en daar wou ik toch even bij stil staan.
Volgens de VRT, die men bezwaarlijk kan beschuldigen van voorkeur voor al wat rechts Vlaams is, waren er op de laatste IJzerbedevaart 3.000 aanwezigen. Als de VRT dat zegt zal dat aantal eerder lager dan hoger gelegen hebben. Dezelfde anti-Vlaamse omroep wist de week ervoor te vertellen dat er op de IJzerwaken zo'n 5.000 aanwezigen waren. Daar zal het eerder hoger dan lager gelegen hebben. Samengeteld dus zo'n 8.000 Vlamingen die zich nog politiek willen engageren, althans voor één bepaalde dag. Mocht de splitsing er niet gekomen zijn, waren het er misschien wel een tienduizend geweest, want heel wat Vlamingen hebben ondertussen o.w.v. de tweetwist, compleet afgehaakt. Tienduizend is trouwens nog altijd drie tot vijf keer minder dan wat er een tiental jaren geleden op de wei stond in Diksmuide. Hoe is het zo kunnen komen?
De negatieve kentering is er eigenlijk gekomen toen de vroegere voorzitter van het IJzerbedevaartcomité, Lionel Van den Bergh, uitpakte met zijn bekende uitspraak "Waalse vrienden, laat ons scheiden". Die uitspraak had historisch kunnen worden, ware het niet dat dezelfde Lionel later zijn woorden inslikte en er feitelijk niet meer op terugkwam. Het deed een beetje denken aan de vroegere Volksunieslogan "Gedaan met geven en toegeven", waarna alles werd opgeofferd om mee in een Belgische regering te kunnen zitten.
Diezelfde Volksunie had zich ondertussen van de IJzerbedevaart meester gemaakt en zou er verder de lakens uitdelen. Lionel stapte over naar de linkervleugel, Spirit dus en werd daarvoor beloond met een senatorzetel. Het bord linzensoep deed het nog steeds.
Ondertussen is de IJzerbedevaart een weerspiegeling geworden van datzelfde Spirit, multicultuur in de plaats van strijdvaardigheid. Dit jaar werden de brave Vlamingen er zelfs de les gespeld door een nieuwe Vlaming van Moslim signatuur ( de man draagt "El" in zijn naam, wat betekent dat hij al in Mekka geweest is), die nog maar eens kwam vertellen dat WIJ verdraagzaam moeten zijn.
De groep van 3.000 dapperen die vorige zondag de wei in Diksmuide bevolkten, bestond voor het grote deel uit mensen die rechtsreeks of onrechtstreeks te maken hebben met het officiële, door België getolereerde Vlaanderen. De dag dat daar ooit de subsidiekraan wordt dichtgedraaid, kan men er waarschijnlijk ook het licht uitdoen.
Het verschil in aantallen tussen de IJzerwake en de IJzerbedevaart geeft trouwens ook eenzelfde beeld als het verschil tussen rechts Vlaanderen en (pseudo)links Vlaanderen. Het is jammer, dat men niet tot een vergelijk kan komen. Zolang dat echter in de echte politiek niet kan, zal dat ook bij de bedevaarten niet veranderen.
|
