CD&V heeft dit weekeind een soort applauscongres gehouden. Iedereen was aanwezig, geen valse noot te bespeuren. Tout va très bien, madame la marquise. De lijsttrekkers werden uitgebreid in de bloementjes gezet en er is zelfs een soort tienpuntenplan vooropgezet. Daarbij ook de eis, dat de staatshervorming weer in het eventuele nieuwe regeerakkoord moet komen. Het is zo'n beetje als praten over een koord in het huis van de gehangene... Wie zich nog de moeite getroost om het programma van de Vlaamse regering van vijf jaar geleden te herlezen, zal daarin zien staan dat die staatshervorming er "onverwijld" moest komen. Vijf jaar geleden! De vijf minuten politieke moed, weet je wel. Er is niets van in huis gekomen en het zal ook de volgende keer zo zijn. Als het tenminste van CD&V afhangt. Want diezelfde partij leidt de huidige federale regering, de allereerste met een overwicht aan francofonen en een parlementaire minderheid in Vlaanderen. Als reden, waarom het straks weer niet zal lukken, heeft men dan de dooddoener, dat het financieel klimaat het niet zal toelaten. Federaal België zit immers op ramkoers naar een faillissement. Dat bleek ook vorige week, toen staatssecretaris voor begroting Wathelet van Van Rompuy de opdracht kreeg om het tekort voor volgend jaar te beperken tot 4% van het BBP. Alsof dat op zich zelf al geen niet erg genoeg is, vertrekt de regering dan nog vanuit het standpunt, dat het tekort nu 3,4% zou zijn, terwijl het in werkelijkheid 0,4% hoger ligt (wat bevestigd wordt door o.m. het IMF en de OESO. Men maakt zichzelf dus maar wat wijs. Ondertussen zit België al met zo'n 330.000 tijdelijke werklozen, allemaal mensen die morgen hun job kunnen kwijt geraken en door de staat onderhouden zullen moeten worden. Daar tegenover staat, dat diezelfde staat steeds minder geld binnen krijgt door de gedeeltelijke en gehele sluiting van aardig wat bedrijven. Tenslotte gaat er van het binnenkomende geld steeds meer naar de regio's en steeds minder naar de federale staat, een gevolg van het Lambermontakkoord. Een definitieve federale kortsluiting is dan ook helemaal geen utopie meer. Aan de gewestregering(en) dan de taak op het roer over te nemen, waarbij de Vlaamse regering deze keer niet meer moet gaan onderhandelen, maar zelf het initiatief moet nemen en aan dit België een einde moet maken. Tenzij het verkiest de Maddens-strategie te volgen: niets meer vragen, alleen wachten tot er gevraagd wordt door die van de overzijde. Vraag is maar, of men het zo lang zal kunnen/durven uitzweten...
Reacties op bericht (1)
27-04-2009
Niet alleen...
...de 'eigen lof' stinkt!!! Het hele cd&v programma stinkt van 'verraad' van de Vlaamse normen, waarden, zeden én cultuur. Een tjeef, (net zoals de blauwe/rode/groene mesthoop) verkoopt desnoods z'n ziel, als hij/zij die al zou hebben, voor de postjes en de mandaten. LINKS LULLEN RECHTS ZAKKEN VULLEN. De Core Business van het ordinair politiek zootje ongeregeld.
