De Washington Post vergelijkt het Belgisch politiek systeem met wat er in Afrika gebeurt. De auteur baseert zich op een boek uit de jaren negentig met als titel ‘Afrika maakt van wanorde een politiek instrument’. Volgens de twee auteurs van de studie, Patrick Chabal en Jean-Pascal Daloz, stelden deze complexe politieke systemen de Afrikaanse leiders in staat om wanorde te gebruiken niet alleen om zichzelf te verrijken, maar tegelijkertijd hun kiezers vast te binden door middelen, vriendjespolitiek en overheidscontracten te verzamelen en te herverdelen. Zeker voor wat Brussel betreft is die vergelijking doenbaar.

   Wat in Afrika ook meespeelt – iets wat ik al meermaals geschreven heb – is het feit dat men bij de onafhankelijkheid van de diverse staten deze had moeten doen volgens de bevolkingsgroepen en niet volgens de koloniale grenzen, wat heeft geleid – en blijft leiden – tot stammentwisten en oorlogen.