Met een 1 Mei in volle kiescampagne was het een uitgemaakte zaak dat de linkse partijen hun ‘sociale eisen’ weer zouden uitschalmen. Dat is hun volste recht, al klonk e.e.a. flink vals na een legislatuur waarin in een door links geleide federale regering misschien wel e.e.a. op dat gebied verwezenlijkt heeft, maar niet genoeg en er wel voor gezorgd heeft dat de staatsschuld tot een ongekend hoogtepunt is geleid. ‘Na ons de zondvloed’.
Zoals ik al eens geschreven heb, zouden de traditionele partijen, de linkse voorop, maar ook Open VLD en cd&v, zo stilaan moeten begrijpen dat ze de kiezer niet meer zullen verleiden door te zeggen dat met hen alles beter gaat worden. Die gelooft hen niet meer, evenmin als hun waarschuwingen om niet voor ‘de verkeerde partijen’ te stemmen. Daarvoor heeft die kiezer geen stemtest nodig.
Verkiezingen wint men niet door te wijzen op de ‘gevaren’ van rechts, maar door een eigen verhaal, iets wat Vooruit, Open VLD en cd&v niet meer hebben. Zeker niet nadat ze uitgerekend in de voorbije legislatuur allemaal hun eigen voorzitters hebben moeten vervangen door tweederangs figuren, partijmilitanten die niet tot de verbeelding van de kiezer spreken.
|