‘De huidige taalgrens wordt als landgrens genomen voor een onafhankelijk Vlaanderen en Brussel maakt integraal en onlosmakelijk deel uit van het Vlaamse grondgebied’.
--
Bovenstaande is niet van mij, maar zou – volgens een reportage in ’t Pallieterke – het standpunt zijn van de VB-partijtop en niet alleen van Gerolf Annemans.
Territoriaal gesproken klopt het wel – het Brussels gewest ligt nu eenmaal in Vlaanderen - maar politiek gesproken is het vloeken in de kerk. Persoonlijk heb ook ik er geen probleem mee dat Brussel bij Vlaanderen zou blijven, maar dan wel onder bepaalde voorwaarden die ik hier niet voor de elfendertigste keer ga herhalen. De meest democratische oplossing zou, volgens mij, zijn dat we de Brusselaars die er officieel wonen, zelf laten kiezen. Als het daarna voor hen fout loopt – wat ik voorzie - zal het hun eigen schuld zijn.
Maar het huidige Brussel, met de 19 gemeenten, de 6 politiezones, het dubbel gewest-stad, de 186 nationaliteiten en de ongrondwettelijke Fédération Bruxelles-Wallonie, kan geen deel uitmaken van wat voor soort Vlaanderen ook. In het beste geval vormt het met Vlaanderen een confederatie – wat het ook met Wallonië zou kunnen én Vlaanderen zelfs met Nederland - maar geen Vlaanderen tout court.
|