Het belangrijkste nieuws van dit Paasweekeinde waren dit jaar niet de klokken van Rome, maar de nederlaag van sultan Erdogan’s AK-partij bij de lokale verkiezingen in Turkije. Bij vorige verkiezingen had de verenigde oppositie al de meerderheid behaald in de grootste twee steden, Istanbul en Ankara, maar nu gebeurde dat in bijna alle steden langs de Middellandse Zee en zelfs in het Westelijke binnenland.
Reden van de zwaarste nederlaag van de sultan in 20 jaar was diens desastreus economische beleid dat leidde tot een officiële inflatie van minstens 70%, maar in werkelijkheid misschien wel meer dan 100%. Ter vergelijking: de officiële inflatie in Egypte, nog zo’n land met grote economische problemen, is 35%
Erdogan’s partij was trouwens niet de enige verliezer bij deze verkiezingen. Dat waren ook de vele Turken die ondertussen zijn AK-paradijs verlaten hebben en zich in het buitenland vestigden, ook bij ons. Zij blijven stemmen voor Erdogan, riskeren hier niets, zijn beschermd door onze Sociale Zekerheid en voor de meesten kan het geen barst schelen dat hun landgenoten in Turkije zelf verhongeren. Als we van hen al iets horen dan zijn het de ruzies en vechtpartijen tussen Turken en ‘Bergturken’ zoals de eersten de Koerden noemen.
Het wordt nu uitkijken naar het tijdperk ná Erdogan, dat officieel zal eindigen in 2028, maar wel eens vroeger gedaan zou kunnen zijn.
Inch’ Allah!
|