|
In de eerste tien maanden van dit jaar zijn er in Vlaanderen al meer jobs verloren gegaan door faillissementen dan in heel 2022. Die werden wel verwacht na het uitbreken van de pandemie die onze economie stillegde. Dat het niet eerder gebeurde kwam door de steunmaatregelen die getroffen werden en een tijdelijk moratorium op de faillissementen. Daar bovenop kwam dan nog de automatische indexaanpassing (‘Only in Belgium’), die de Belgische lonen meteen een pak minder concurrentieel maakte . Nu die eerste twee maatregelen echter worden afgebouwd, begint men de omvang ervan te zien.
Het gaat hier vooral om bedrijven die nog maar pas vóór de pandemie waren opgestart of met uitzonderlijk hoge steun werden opgericht. Het gevaar dat onze economie nu loopt is, dat er weer allerlei steunmaatregelen en besluiten gaan genomen worden met in het achterhoofd van de verkiezingen van volgend jaar. - ‘na ons de zondvloed’ - en dat de volgende regeringen, zowel federaal als gewestelijk, met de gebakken peren zullen zitten.
Onnodig trouwens te vertellen dat het percentage van de falingen in Vlaanderen een stuk hoger ligt dan in Wallonië. Het tegenovergestelde zou pas een verrassing zijn. Aan deze stand van zaken is wel één goede kant. Het zou een halt kunnen toeroepen aan de toegenomen schaarste op de Europese arbeidsmarkt en de landen in staat stellen meer eisen te stellen op dat gebied.
--
Migratie wordt ook in de meeste andere landen bij de Europese verkiezingen het thema nummer één. Na Zweden, Finland, Denemarken en Italië blijkt men, volgens de eerste vaststellingen na de exit-polls, ook in Nederland, waar de partij van Geert Wilders de grootste blijkt te zijn geworden,- de bocht naar rechts te hebben genomen. Als Vlaamsnationalisten kunnen we ons daarover alleen maar verheugen
|
