Het ontslag van ons mateke is voor mij en voor wie mijn blogs volgt zowat de kroniek van een aangekondigd gebeuren. De man voelde zich God-de-Vader en dacht dat hij met alles weg kon geraken. Niet dus. Het uit de kast komen was een eerste test, waarna het wachten was op de volgende peilingen. Met wat nu verder is gebeurd zal dat niet meer nodig zijn.
Voor de weg naar de Vlaamse zelfstandigheid is het vertrek van Transconnah een goede zaak. Niet alleen zijn partij maar het hele zgz ‘politieke midden’, dat straks weer bereid zou kunnen zijn voor een Vivaldi bis met een minderheid in Vlaanderen, zal achteruitgaan. Melissa De Praetere, de huidige fractieleidster van de partij in de Kamer, zal wel bekwaam genoeg zijn, maar evenmin als Tom Ongena bij Open VLD spreekt zij tot de electorale verbeelding en zeker niet tot ons mateke’s achterban van kaviaarsocialisten, die van ‘denk links, leef rechts’. Zijn ontslag is ook een duidelijk teken voor de andere traditionele Vlaamse partijen (én de N-VA) om alle plannen van toekomstige meerderheden met de socialisten te vermijden. Met een terugval van Vooruit zal de PS straks nóg zwaarder – en linkser – doorwegen,
De enige die van het verblijf van ons mateke als Vooruit-voorzitter nog wel wat plezier zal blijven houden is zijn moeke, die hij de job van voorzitster van het socialistische ziekenkas heeft bezorgd. ‘It’s all-in the family’…
|