In mijn blog van 22 dezer (‘Exit Quicky’) schreef ik reeds dat het opmerkelijk was dat het steeds Vlaamse ministers waren die zelf ontslag namen als er federaal iets mis loopt. Daarbij gaf ik nog als voorbeeld wat Lowie Tobback was overkomen in de zaak Semira Adamu en later Stefaan Declerck en Vande Lanotte bij de ontsnapping van Dutroux. In zijn wekelijkse column in De Tijd komt Rik Van Cauwelaert daar ook op terug. Meer nog, hij breit er nog een verlengstuk aan.

    Van Cauwelaert noemt het ontslag van Declerck en Vande Lanotte ‘Het meest onzinnige ontslag in de Belgische politieke annalen’. Ze waren, bij manier van spreken, hun bureau nog aan het opruimen toen Dutroux alweer was gevat (met de hulp van een boswachter!). En daar hield het niet bij op.

    Eén jaar later moest niet alleen toenmalig minister van Volksgezondheid, Marcel Colla (SP,) ontslag nemen na het uitbreken van de dioxinecrisis, maar ook de minister van Landbouw Karel Pinxten(CD&V), ook al twee Vlaamse ministers. Die laatste moest opstappen op vraag van de SP als tegengewicht voor het eigen verlies.

   Onder de regering Michel waren er de aanslagen in Brussel en Maalbeek, en toen wilde de minister van Binnenlandse zaken, Jan Jambon, zelf ontslag nemen. Nadat diens partij eiste dat dan ook de minister van Justitie, Koen, Geens (CD&V), moest opstappen werd hun beider ontslag door Michel geweigerd, maar het waren toch weer twee Vlamingen die de eer aan zichzelf wilden houden.

   Zelfs nu, na het ontslag van  Quicky, die zelf besliste dat te doen, wou men dat Annelies Verlinden (cd&v) bij wijze van compensatie dat ook deed, maar dat laatste is (voorlopig?) niet doorgegaan.

   Wat gaan we hier nog allemaal meemaken?