Toen enige tijd geleden Tom Ongena verkozen werd tot nieuwe voorzitter van Open VLD, schreef ik nog ‘Tom, wie?’. Wel, ik zou dit opnieuw kunnen doen met de benoeming van Paul Van Tigchelt als plaatsvervangend minister van Financiën, maar dat ga ik niet doen.
Van Tigchelt was huidig adjunct kabinetschef bij Justitie en weet waarmee hij bezig is. Hij was ooit kabinetschef van Patrick Dewael en topman bij OCAD op het moment van de aanslagen in Brussel en Maalbeek. Hij is in elk geval bekwaam. Ook geen grote naam in de Belgische politiek, misschien geen wit konijn, maar zeker geen grijze muis. Iemand waaraan we waarschijnlijk iets gaan hebben. Het gedoodverfd Gwendolientje, dat al haar koffers aan het pakken was, komt er gelukkig niet. Het mens was zo ontstemd dat ze meteen verklaarde uit de nationale politiek te stappen. Vergeten we niet dat zij het was die voor Paarsgroen stond en Lachaert, die de donkerblauwe achterban Paarsgeel had beloofd, dwong van mening te veranderen, waarvoor die tenslotte ook is moeten opstappen. Na Ampe, Steur en Lachaert is zij het derde kopstuk(je) van de partij dat het voor bekeken houdt. Hopelijk blijft er straks nog iemand over om het licht uit te draaien...
In hoever de benoeming van Van Tigchelt enige invloed zal hebben op de komende verkiezingen is nog koffiedik kijken. De verkiezingen van 2024 zullen in elk geval staan in het teken van de Immigratie, die na Marrakech in het verdomhoekje was geraakt en nu met de dag weer actueler wordt. ‘Wir schaffen das’ is er niet meer bij. Dat was in 2015 en sindsdien is Merkel verdwenen van het politiek decor, hadden we de Brexit en hebben we nu de oorlog in Oekraïne en Gaza. ’t Kan verkeren.
|