|
In deze rubriek heb ik het er al meermaals over gehad dat een soevereiniteitsverklaring van het Vlaams parlement de eerste stap naar Vlaamse autonomie moet worden. Dat principe werd ook bevestigd op het communautair congres van het Vlaams Belang van 11 juni ll.
Hoe dat juist zijn beslag moet krijgen en waarom dat een hele legislatuur moet duren – iets dat ook al eens gesteld werd door Gerolf Annemans - is voor velen nog koffiedik kijken. Een duidelijker uitleg kregen we in ’t Pallieterke van 15 dezer van Klaas Slootmans, Vlaams Parlementslid voor het VB en zondag voorzitter van bovenvermeld congres.
Volgens Slootmans is die soevereiniteitsverklaring nodig om Vlaanderen formeel uit de Belgische rechtsorde te laten stappen. Dat wordt dan het startschot van onderhandelingen met de Frans- en Duitstaligen over de boedelscheiding, onderhandelingen die dus moeten resulteren in scheidingsakkoorden en de ondertekening van een scheidingsverdrag. Vervolgens zal het Vlaams Parlement zich onafhankelijk verklaren en een aanvraag indienen om toe te treden tot internationale instellingen zoals de E.U., de Verenigde Naties en de NAVO.
Uit berekeningen van Lode Vereeck en andere professoren blijkt dat het Vlaamse aandeel in de Belgische staatsschuld al is afbetaald in … 1996! Toch hebben we geen belang bij een failliet Wallonië, dat hoe dan ook ons buurland blijft. We zullen dus nog even gul moeten blijven, maar onze steun zal dan wel eenmalig zijn en op onze voorwaarden.
Om Catalaanse toestanden te vermijden moet Vlaanderen zich ook wenden tot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) dat regio’s de mogelijkheid geeft hun onafhankelijkheid na te streven en te bewerkstelligen, zolang het proces zich op een democratische en geweldloze manier voltrekt. Zoals ik zelf reeds meermaals stelde vormen wij, Vlamingen, een meerderheid in België, terwijl de Catalanen slechts 5/6% uitmaken van de Spaanse bevolking en Catalonië slechts één regio is op een totaal van zeventien deelstaten..
|
