Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 3 maart jl zou, volgens een raming van de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV) de Vlaamse begroting in 2026 in evenwicht kunnen zijn, de federale niet en die van Brussel en Wallonië nooit.
Vóór het einde van deze maand, dus nog deze week, zou België er zich moeten toe verbinden in 2025 en 2026 in totaal 10 miljard euro extra te besparen om binnen de Europese normen te blijven en recht te blijven hebben op de relance-miljarden. Dat wordt een mission impossible, zeker voor een eventuele Vivaldi II-regering die, als Vivaldi I, voor één jaar (2024) niet verder geraakte dan een besparing van 1,2 miljard.
Met het vooruitzicht op de verkiezingen van 2024 en de wetenschap dat de huidige federale regering dat nooit opgelost krijgt, zou het dan ook wenselijk zijn dat de politieke partijen van dit land eens duidelijk maken hoe zij dat denken op te lossen. Langer aanmodderen zoals men nu bezig is, kan niet meer. Specifiek voor Vlaanderen moet er ook een einde komen aan de Noord-Zuid transfers waarbij onze regio jaarlijks 12 miljard euro van haar welvaart weggeeft aan regio’s die dat geld niet investeren, maar uitdelen.
Dit land moet grondig hervormd worden, met autonomere regio’s die verantwoordelijk zullen zijn voor de eigen begrotingen en waarbij overbodige instanties zoals de Senaat, de provincieraden en de zelfs ongrondwettelijke ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ dienen te worden afgeschaft. Om nog te zwijgen over Brussel waar gewest en stad één moeten worden, met één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één politiezone, zoals in alle grote internationale steden, waarvan sommige, zoals New York, tienmaal meer inwoners hebben.
Volgend jaar krijgen we een eerste en misschien enige kans om daar zelf iets aan te doen, beginnende met te zorgen voor een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement.
|