|
Er liggen momenteel acht internationale handelsakkoorden te wachten op de goedkeuring door de diverse Belgische parlementen. Onze federale regering is daarvoor reeds op de vingers getikt door de Europese Commissie, maar er lijkt maar geen schot in te komen. Reden is dat in dit land zowat elk parlement daarmee moet instemmen en het volstaat dat één ervan dwars gaat liggen of het gaat (voorlopig althans) niet door.
Dat is geen nieuwigheid. Enkele jaren geleden was er ook al een hoop heisa over een akkoord met Canada en niemand minder dan Magnette (die van de ‘levensgenieters’) ging toen een tijdje dwars liggen. Tenslotte is dat toch in orde gekomen, waardoor de export naar Canada sindsdien met 61,8% is gestegen, de import met de helft. Hetzelfde gebeurde na een akkoord met Japan, waarnaar de export steeg met bijna 140%, tienmaal meer dan het Europees gemiddelde.
De reden, waarom het hier allemaal zo lang duurt om dergelijke akkoorden goedgekeurd te krijgen, is gewoon omdat het de francofonen – in de eerste plaats de PS geen barst kan schelen, daar het gros van onze export (meer dan 80% ) uit Vlaanderen komt. Dat datzelfde Vlaanderen Francofonië toch genereus blijft financieren, vinden ze daar niet meer dan normaal. Ze zijn dat al gewend sinds 1830.
Volgend jaar kunnen we daaraan een eind maken, althans een begin ervan , als de Vlaamsnationalisten voor één keer eens samen zouden willen werken .
|
