|
Er is nogal wat mediatieke deining ontstaan omdat de stad Brugge Dalila Hermans heeft voorgedragen als coördinator voor Brugge Culturele hoofdstad van Europa 2030. Die
Dalilla is een Belgische schrijfster van Rwandese afkomst. Ze is vaste columniste bij De Standaard en heeft daar zowat eigen meningen die niet altijd in de smaak vallen van de doorsnee Vlaming.
Er zijn heel wat steden in West- en Noord-Europa die zich de titel ‘Venetië van het Noorden’ hebben gegeven, maar alleen Brugge verdient die titel; omdat het zijn glorietijd beleefde in ongeveer dezelfde periode als de Italiaanse dogenstad. Typisch daarvoor is dat de huizen er, net zoals in Venetië, in het water van de kanalen zijn gebouwd. Die van Amsterdam bv, dat zijn glorietijd pas 5 eeuwen later beleefde, staan niet in het water van de grachten, maar achter straten die ze van de grachten scheiden.
99% van de mensen die Brugge willen zien, gaan daarheen o.w.v. haar middeleeuwse geschiedenis, die ze daar veel meer dan elders kunnen terugvinden. Een gevolg van het verzanden van het Zwin. Daarom was het inderdaad geen goed idee om de kandidatuur van zo’n stad te laten coördineren door een zwarte Afrikaanse, die met die heel die geschiedenis niets te maken heeft. Dat heeft m.i. alles te maken met de oude geschiedenis en niets met racisme. Het is trouwens hoopvol te zien dat tenminste in Brugge N-VA én VB het over iéts akkoord zijn. Nu ook nog over de rest.
‘Zie gie van Brugge, zet joen vanachter’ kan straks misschien nog dienen om gezongen te worden voor haar voetbalploeg, die er dit seizoen niet veel van bakt, maar niet voor haar glorierijk verleden.
|
