En dan nog  ‘oud’ nieuws uit de weekeindkranten:

   Vlaanderen heeft een ernstig tekort aan huisartsen. Dat is iets dat ik meer dan tien jaar geleden al voorspelde, toen een kleinzoon een jaar verloor bij een multiple choice ingangsexamen dat niets met geneeskunde te maken had. Via een verloren jaar bio-wetenschappen is hij toch nog arts kunnen worden, maar heel wat Vlaamse jongeren hebben toen afgehaakt, terwijl de francofonen zich er niets van  aantrokken, de wet negeerden en later door de, nota bene, ‘Vlaamse’ big Maggie (Open VLD) ‘genormaliseerd’ werden..

    Het werk van de huisarts is ondertussen ook geëvolueerd, doordat de meeste jonge artsen niet meer alleen werken, maar in zgz collectieven en op die manier een regelmatiger gezinsleven hebben. Het nadeel voor de klanten is wel dat die jongeren minder uren kloppen dan hun oudere collega’s en dat één oudere huisarts vervangen moet worden door 1,5 tot 2 jongeren om tot dezelfde prestaties te komen. Daar komt nog bij dat er een soort pensioengolf loopt die nog enkele jaren kan duren.

   Al die miserie had men zich kunnen besparen als men tien jaar geleden het aantal kandidaat artsen in Vlaanderen niet beperkt had, ondanks de waarschuwingen die er toen al waren. De Franstaligen die geen Belgische wetten naleven als ze niet in hun kraam passen, hebben daar geen last van gehad. Onze Vlaamse vertegenwoordigers hebben zich toen nog maar eens laten rollen door zich blind te staren op het inschrijvingsgeld, een  spreekwoordelijk doekje voor het bloeden.

Wat u schrijft over de *huisartsen is inderdaad correct.

Ik wil u, of uw kleinzoon niet beledigen, of beschuldigen met mijn volgende uitspraken.

Veel huisartsen gaan verder studeren als specialist, meer dan vroeger. Wat ook het tekort in de hand werkt.

Veel huisartsen zijn doorverwijs-artsen geworden, naar die specialist.

Een fysiek onderzoek komt tegenwoordig nog zelden aan bod, zowel bij de huisarts als bij de specialist waar je naar doorverwezen werd.

Uit ervaring, zowel bij mijn echtgenote als mezelf neem ik een kwalijke evolutie bij die specialiten waar.

Er wordt na uw klachten niets gevonden door de specialist, en je wordt **doorverwezen naar een psycholoog, want "het zit tussen je oren".

**Voor mijn echtgenote onterecht want de psychologe zei zelf dat "zij geen psychosomatische pijnen heeft" wat de "specialist" beweerde. Dus het zat/zit niet tussen de oren. Zelf werd ik door een "specialist" ook doorverwezen voor psychosomatische pijnen in de schouders. Gisteren een MRI laten maken, donderdag weet ik of de "specilaist" gelijk heeft/had. Wat ik trouwens nu al betwijfel.

*Maar dat er een tekort is zal waarschijnlijk al deze kwalijke gevolgen in de geneeskunde zeker in de hand werken.

De patiënt is de kop van jut.

20-12-2022, 12:07 Geschreven door Walter F.