|
Verwacht van mij niet teveel commentaar over het WK voetbal. Voetbal is, zoals nog enkele topsporten, geen echte sport meer, maar business en nu o Verw ok steeds meer politiek. Wat ik er van zie, is wat men op het einde van de Tv-journaals laat zien en daarbij houdt het voor mij grotendeels op.
Wat me misschien nog het meest is opgevallen, is dat de kapitein-aanvoerder van de Rode Duivels, Eden Hazard, iemand is die al enkele jaren niet veel meer dan een bankzitter is in de Spaanse competitie en daardoor zowat de duurste bankzitter ter wereld is geworden. En bij ons wordt hij de aanvoerder waarmee we het WK zouden moeten winnen?
Die aanvoerder van het Belgische team kan of wil nog steeds de taal van de meerderheid van zijn land niet spreken. Verder dan een ‘Waar is dat feestje?’ heb ik hem nog niets in onze taal horen zeggen. De Georges-Louis Bouchez van het voetbal, zeg maar. ‘Vive la Belgique’, maar alleen in het Frans.
Hetzelfde geldt trouwens voor de hoofdcoach, Roberto Martinez, die ik , na een verblijf van vijf jaar in dit land, nog steeds het eerste woord in het Frans of het Nederlands moet horen uitspreken. Ikzelf heb negen jaar in Italië gewoond en begon het Italiaans al te leren vٞóór ik er naartoe trok. In mijn ogen is zo’n Martinez dan ook een dom mens, wiens cultuur zich beperkt tot dat balletje.
Voetbal een feest?
|
