|
Er is de laatste dagen heel wat te doen over het al dan niet toekennen, vermeerderen of verminderen van subsidies. Denk maar aan de hele heisa over de opschorting van een subsidie van de Vlaamse regering aan de KU Leuven voor de feestelijke viering van het 600 jarig bestaan van de universiteit in 2025. Zoals het hoofdartikel van ’t Pallieterke deze week stelde, was die opschorting een fout middel voor een goed doel. We hebben er zelfs een nieuwe uitdrukking bij: ‘een Zuhalleke doen’ voor het beschrijven van een emotionele reactie.
Nu krijgt men soms wel het gevoel dat men niets meer georganiseerd krijgt, of het moet gesubsidieerd worden. Vooral in deze tijd van geldschaarste, is het maar de vraag of bepaalde subsidies nog wel gerechtvaardigd zijn. In principe zijn subsidies nu eenmaal een vervalsing van de kostprijs en de concurrentiekracht van allerlei activiteiten.
Ik kan aannemen dat men in de gezondheidszorg en – in mindere mate – in de cultuursector niet meer zonder subsidies kan en het zou zonde zijn het kind met het badwater weg te kappen. Anderzijds zijn er de laatste tijd enkele misbruiken aan het licht gekomen – denk maar aan die van El Kaouakibi - waar paal en perk dient gesteld te worden.
Subsidies die, volgens mij, best meteen zouden moeten afgeschaft worden zijn die aan onze overwegend linkse media, die Vlaanderen meer kwaad dan goed doen. In onze huidige steeds meer open samenleving zijn die subsidies niet meer nodig. Alles wordt bij manier van spreken op straat gegooid en dan verwijs ik nog eens naar ‘El keuken ribbedebi’.
---
|
