‘De mensen in Rusland en Wit-Rusland willen geen ander leven. Zij willen gewoon goed leven. Zij hebben geen ervaring met vrijheid. Zij denken niet na over democratie. Vandaar die keizerlijke vorm van presidentschap die Poetin en Loekasjenko zich kunnen permitteren’.
Bovenstaande is niet van mij maar van Svetlana Elexijevitsj, Nobelprijswinnares Literatuur 2015.
Het is maar de vraag hoe lang Poetin die ‘keizerlijke vorm van presidentschap’ zal kunnen handhaven. Na zijn speech op de Russische Tv waarin hij een gedeeltelijke dienstplicht invoert om zijn gedecimeerde grondtroepen in Oekraïne aan te vullen, krijgt hij in eigen land steeds meer kritiek dan hem lief is en heeft hij meer weg van een Kalimero die zich tekort gedaan voelt, terwijl het wel zijn leger is dat een onafhankelijk buurland is binnengevallen en het grotendeels verwoest heeft, wat reeds tienduizenden mensen het leven heeft gekost, eigen militairen inbegrepen Het is dan ook geen verrassing dat er in heel Rusland tegen geprotesteerd wordt en velen van die opgeroepen dienstplichtigen het land in allerijl ontvluchten naar Georgië, Mongolië, Turkije en de zgz ‘Stan-landen’, vroegere Sovjet republieken wier naam op ‘stan’ eindigt.
Volgens Poetin (en ‘his master’s voice’ Lavrov bij de VN) is Rusland de oorlog in Oekraïne begonnen omdat het zich bedreigd voelde. Misschien door fabeltjesland? Geen land bedreigde Rusland met een oorlog en/of een invasie. ‘Kalimero’ van zijn kant bedreigt zo stilaan de hele westerse wereld.
---
Het Rusland van Poetin is trouwens niet het enige regime dat met een steeds grotere kritiek van zijn eigen burgers heeft af te rekenen. In Iran, die schurkenstaat der Ayatholla’s, riskeren betogende burgers geen 15 jaar cel zoals in het Rusland van Poetin, maar schiet de politie er zelfs dood, omdat ze protesteren tegen de dood van een jonge vrouw van 22, die door de ‘zedenpolitie’ werd aangehouden omdat ze haar hoofddoek – verplicht in Iran! – niet op de juiste manier zou gedragen hebben. Inch Allah!
|