|
In deze woelige tijden, die ook onze buurlanden teisteren, moet men er wel rekening mee houden dat België een geval apart is, waar in de wetgeving zoveel uitzonderingen en achterpoortjes zijn en waar situaties bestaan die men in onze buurlanden niet eens kent. Ik probeer die ‘Only in Belgium’ – lijst bij te houden en die ziet er voorlopig ongeveer zo uit:
‘Only in Belgium’:
- De automatische index. (Die bestaat ook in Luxemburg, Malta en Cyprus, maar die kunnen we bezwaarlijk echte landen noemen).
- De vastgelegde koopjesperiodes, met daaraan verbonden de sperperiode en de koppelverkoop.
- De kiesplicht voor het federaal en Europees niveau (samen met Griekenland en Luxemburg).
- De werkloosheidsuitkeringen zonder beperking in de tijd. Meer nog: tijdens de werkloosheid kan men in België pensioenrechten blijven opbouwen, de zo genoemde ‘gelijkgestelde periode(s)’.
- Het bestaan van een kabinet voor elke minister, zowel federaal als regionaal en zelfs voor burgemeesters. In een normaal land heeft alleen de eerste minister een kabinet.
- Het bestaan van een alternatieve gewestelijke regering (zgz van de Franse Gemeenschap), die grondwettelijk niet eens bestaat, maar wel een extra minister-president, een regering en een parlement heeft die allemaal door de staat betaald worden.
- Het recupereren van feestdagen die tijdens het weekeinde vallen.
- Het verbod van opkomst voor onafhankelijken bij sociale- of bedrijfsverkiezingen (zoals bv de ondernemingsraden).
- Het cordon sanitair rond een politieke partij, die echter wel mag meedoen aan verkiezingen en zelfs subsidies krijgt in verhouding tot het aantal stemmen dat ze haalt.
- De bedrijfswagens. Nergens rijden er meer en dit als compensatie voor loonsverhogingen die men niet geven kan wegens allerlei akkoorden tussen werkgevers en vakbonden i.v.m. de index en de loonnorm, het risico van verhoogde belastingen (we hebben al de hoogste ter wereld) en het verlies van concurrentiekracht t.o.v. de buurlanden, volgens een wet van 1996..
- Het afschaffen van de Rijkswacht, wat in geen enkel ander Europees land gebeurd is (gendarmes, marechaussees, guardia civil, carabinieri zijn blijven bestaan), waardoor bij rampen en aanslagen geen Plan B meer voorhanden is, ook al omdat de dienstplicht eveneens werd afgeschaft.
- De nationale sociale loonakkoorden (elders bestaan die ook, maar zijn ze sectorieel).
- Het uitbetalen van de werkloosheidsvergoedingen via de vakbonden aan hun leden, niettegenstaande een Nationale Hulpkas die het zelfde doet voor de niet gesyndikeerde leden,
---
Hier zijn dan nog geen maatregelen bij die genomen zijn na de coronacrisis, laat staan nu bij de huidige energiecrisis. Men blijft maar miljarden uitdelen zonder zich daarbij vragen te stellen, stiekem hopend dat Europa ter hulp zal komen...
|
