|
Laten we de zaken niet op hun kop zetten: de oorlog in Oekraïne is uitsluitend de schuld van de Russische revanchisten. Toen ze, kort na de ineenstorting van de Sovjet-Unie, zagen dat er geen Neurenberg-2 volgde, ter veroordeling van de misdaden van het communisme, staken ze de kop op. Begin oktober 1993 probeerden deze revanchisten, verenigd in een alliantie van Rood-Bruinen nationaal-bolsjevieken, fascisten, neo-nazis - de tot nu toe enige democratisch verkozen Russische president en zijn regering omver te werpen. In hartje Moskou kwam het bijna tot een burgeroorlog. Een protagonist van dit Russisch revanchisme is de in westerse radikaal-rechtse kringen populaire Aleksandr DOEGIN, Poetins brein en fluisteraar, ideoloog van het eurasianisme. Boris JELTSIN, die op korte tijd de communistische infrastructuur had gedemonteerd en een vrije pers liet opbloeien, werd door de Russische revanchisten als verrader van het Grote Rusland (Vjelikaja Rossija) uitgespuwd omdat hij eind 1991, samen met de presidenten van Oekraïne en Wit-Rusland, de communistische USSR had ontbonden en de onafhankelijkheid van de ex-Sovjetrepublieken had erkend. De Russische imperialisten bleven die republieken als Russische koloniën beschouwen, die moesten heroverd worden. Het Russische revanchisme is de hoofdreden waarom de voormalige communistische landen en ex-Sovjetrepublieken lid van de NAVO wilden worden, als daad van wettige zelfverdediging tegen een nieuwe Russische bezetting.
Hebben de Oekraïners soms schuld aan deze oorlog ? Ja, indien men de Oekraïense vrijheidslievendheid en hun hardnekkig verzet tegen een terugkeer naar de Russische Zona, het Russische strafkamp, als iets negatief beschouwt. Het Westen is mede-verantwoordelijk aan deze oorlog door goedgelovigheid en zwakheid, omdat het de waarschuwingen van de eerste en enige Russisch-democratische regering, bij monde van Jeltsins eerste minister van Buitenlandse Zaken, Andrej KOZYREV (Kozyrjev) over het gevaar uitgaande van het opkomend Russisch revanchisme en imperialisme in de wind heeft geslagen. Datzelfde Westen bleef ook doof voor de oproepen van Jeltsins hervormersploeg om de 50 miljard dollar die begin der jaren negentig door de KGB op westerse bankrekeningen werd geplaatst, om hun gestolen activa in veiligheid te brengen, terug te vorderen.
Poetin kon enkel president van Rusland worden dank zij het ontketenen van een verwoestende oorlog tegen Tsjetsjenië. De Tsjetsjenen werden algemeen door de Russen gehaat. De Tsjetsjeense onafhankelijkheidsstrijders hadden in augustus 1996 het Russische leger een vernederde nederlaag toegebracht door hun hoofdstad GROZNYJ te heroveren. De Tweede Tsjetsjeense oorlog werd door Poetin uitgelokt onder voorwendsel dat Tsjetsjeense terroristen in Moskou verschillende appartementsgebouwen hadden opgeblazen. Deze aanslagen, met minstens 300 doden tot gevolg, waren een typische valse vlagoperatie, georganiseerd door Poetins geheime dienst de FSB, de ex-KGB, zelf. Russische parlementsleden of onderzoeksjournalisten die een onafhankelijke onderzoekscommissie wilden oprichten, werden neergeknald of vergiftigd. Ex-KGB-agent Aleksandr LITVINENKO werd in Londen vergiftigd met het radio-actieve Polonium-210. Op de vooravond van de aanslagen in Moskou van september 1999 wist amper 1 % van de de Russen wie Poetin was.
De oorlog tegen Tsjetsjenië was nog gruwelijker en verwoestender dan wat we vandaag onder onze ogen zien gebeuren in Oekraïne. De hoofdstad Groznyj zag er na de Russische tapijtbombardementen uit als Stalingrad in 1943.Twintig jaar geleden waren er nog geen mobieltjes die de oorlogsmisdaden onmiddellijk konden fotograferen, op video vastleggen en via internet verspreiden. In twee oorlogen verloor Tsjetsjenië 1/4 van zijn vooroorlogse bevolking. Tienduizenden kinderen kwamen om of werden wees. Het Westen keek de andere kant op. Er werd geloof gehecht aan de Russische propaganda dat de Tsjetsjenen terroristen en wahabis waren.
Eén der eerste maatregelen van Poetin nadat hij, dank zij een verwoestende oorlog tegen Tsjetsjenië, de macht in Rusland kon veroveren, was de vernietiging van de vrije Russische pers, die onder JELTSIN welig bloeide. Het satirische TV-programma KOEKLI (De Poppen) was één der eerste TV-programmas dat door Poetin verboden werd.
Het Westen liet zich misleiden door Poetins zogezegd medeleven met de Amerikanen na de aanslagen van 9/11. De Baltische landen en de voormalige satellietstaten werden, op hun uitdrukkelijk aandringen, als NAVO-lid opgenomen. Op aanstoken van MERKEL en SARKOZY, zogezegd om Rusland niet voor het hoofd te stoten, werd NAVO-lidmaatschap in april 2008 echter geweigerd aan Georgië en Oekraïne. Voor Poetin betekende dit het groene licht om begin augustus 2008, onder voorwendsel, Georgië aan te vallen met het doel het hele land te annexeren. Enkel nadat George Bush een schip naar de Georgische Zwarte Zeekust stuurde, met zogezegd humanitaire steun, staakte het Russische leger zijn opmars naar de hoofstad Tbilisi. Poetin had het begrepen. Uit dankbaarheid herdoopten de Georgiërs de weg van de luchthaven naar de hoofdstad de George Bush Avenue.
Enkele maanden na Poetins agressie tegen het kleine Georgië was het voor het Westen business as usual. De nieuwe Amerikaanse regering, onder OBAMA, tekende voor de RESET in de betrekkingen met Rusland. Het Georgisch scenario herhaalde zich in 2014 met de Russische bezetting van het Oekraïense schiereiland de Krim. Aanvankelijk gebeurde dit stiekempjes, door Russische soldaten zonder insigne, want Poetin was niet zeker van de Westerse reactie. De VS en het VK hadden immers begin december 1994 het MEMORANDUM VAN BOEDAPEST ondertekend, dat Oekraïne, in ruil voor de afstand van zijn kernwapenarsenaal aan Rusland het derde grootste ter wereld - internationaal soevereiniteit en territoriale onschendbaarheid garandeerde. Ook Rusland had dit memorandum mede-ondertekend. Toen Poetin zag dat het Westen het Memorandum van Boedapest niet eens inriep en blijkbaar als een papieren vodje beschouwde, organiseerde hij overhaast een pseudo-referendum, in aanwezigheid van Russische bajonetten. Parlementsleden van het Vlaams Belang gingen op uitnodiging van een door Rusland gefinancierde organisatie idem voor HADJA LAHBIB, de gecontesteerde Belgische minister van Buitenlandse Zaken het pseudo-referendum op de Krim waarnemen om legaliteit te verlenen aan dit pseudo-referendum. Poetins huurlingen die vanuit Moskou naar de Krim waren gestuurd om daar te ageren voor separatisme, beproefden een maand later hetzelfde in de DONBAS. Door de toenmalige zwakheid van het Oekraïense leger lukte die agitprop in de Donbasenclaves Donets en Loehansk, maar niet in de grote steden Charkiv, Marioepol, Dnipro en Odessa, dankzij de inzet van Maidanactivisten,
13-08-2022, 22:46
Geschreven door Fernand Dhondt
|
