|
Alvorens op vakantie te trekken heeft Crootje nog enkele interviews gegeven aan de hem bevriende media. Daarin ontkent hij in de eerste plaats op zoek te zijn naar een internationale voortzetting van zijn politieke carrière, maar integendeel klaar te staan om een Vivaldi 2.0 te leiden. Hij zegt er wel bij ‘als het resultaat van de verkiezingen dat toelaat’. Dat laatste zal wel wishful thinking zijn. Zijn eigen partij zit in de peilingen al onder de 10% en voor de andere traditionele partijen is het al niet veel beter.
Om te beginnen is het helemaal niet zeker dat het huidige Vivaldi, dat ik Paarsgroen+ noem o.w.v. de deelname van het onnodige cd&v, de eindmeet in 2024 zal halen. De dossiers die Crootje tegen 21 juli wilde klaar hebben, zijn wel ingediend, maar niet afgewerkt.
De arbeidsdeal is naar het parlement gestuurd. De pensioendeal is verre van definitief. Met het winterplan voor de energiebevoorrading kan men nog alle kanten uit. De nieuwe opvangplaatsen voor asielzoekers zijn gepland maar nog niet verwezenlijkt. De defensie-uitgaven zijn pas tegen 2030 en zijn voorlopig onvoldoende en ook met het akkoord met Engie kan men nog alle kanten uit.
Kortom, het is het bekende liedje van veel beloven en weinig geven, waarbij telkens een consensus moet gevonden worden met zeven partijen, waarvan buiten de ministers ook de voorzitters het meestal niet eens zijn met elkaar. Aan de Vlaamse kiezers om, ten laatste in 2024 een eind te maken aan deze Belgicistische regering waar Vlaanderen alleen maar slechter van wordt.
|
