|
‘Wanneer een land een inkomstenbron heeft, die niet het gevolg is van echte economische vooruitgang, voelt het ook geen nood aan hervormingen en loopt het eigenlijk achterstand op’.
Bovenstaande vaststelling heb ik ergens vorig jaar al eens gebruikt en noemt men in de economie ‘De Hollandse ziekte’. Geen verwijzing naar de spreekwoordelijke zuinigheid van onze noorderburen, maar naar de plotse winsten die Nederland in de jaren 1970 maakte uit aardgas. Wanneer een land zo’n inkomstenbron heeft, voelt het geen nood aan hervormingen.
Dat is wat nu ook gebeurt met het Rusland van Poetin, dat lijdt aan die zgz ‘Hollandse ziekte’ zelfs in een ver gevorderde staat. Met de olie- en gasboycot die het Westen voorbereidt, ziet het er niet naar uit dat de genezing van ‘the Russian patient’ voor morgen zal zijn. Het zou de Russische handelsbalans meer in evenwicht kunnen brengen, maar de economie zelf geen deugd doen, met zelfs kans op blijvende negatieve gevolgen voor het land.
Als de boycot een feit zal zijn, zal het Rusland van Poetin zijn olie en gas wel aan derden kwijt raken (India en China bv), maar dan aan braderijprijzen, met kleinere schepen en dus kleinere hoeveelheden, kleinere winsten én grotere (transport)kosten.
|
