Als men straks zijn gas en olie niet meer wil (zijn granen gaan hoofdzakelijk naar het Midden-Oosten en Noord-Afrika) en zijn economie dreigt in te storten, lijkt Poetin ervan overtuigd dat hij, om het met de woorden van de Latijnse schrijver Tacitus te zeggen, “van iets een woestijn kan maken en het ‘vrede’ kan noemen”.
Bovenstaande is niet van mij, maar van Ian McEwan, een Brits schrijver in The Gardian. Volgens hem kan Poetin pijnloos slachtpartijen en vernietigingen bevelen vanuit de akelige politiestaat die hij bestuurt. Verandert er niets in het Kremlin, dan moet het collectieve geweten van de internationale gemeenschap op zoek naar andere oplossingen, want het gevaar bestaat dat, als het conflict zich verspreidt, Poetin wel eens zou kunnen concluderen dat hij dan toch in oorlog is met de Nato.
---
‘De meeste van ons zijn opgegroeid met de overtuiging dat het nazi-regime het ultieme kwaad was. De breed gedragen Baltische ervaring van WO II is echter, dat de Duitse bezetting die zij toen gekend hebben, bijna een verademing was in vergelijking met de grote brutaliteit en niets-ontziendheid van de Russische, ook lang na ‘ons’ einde van die oorlog’
En dat is een statement van de Vlaming Luc van Doorslaer, hoogleraar aan de universiteit van Tartu in Estland.
---
Zo hoort men het ook eens van iemand anders over het Rusland van Poetin, dat ik reeds langer omschrijf als een schurkenstaat. Denk maar aan wat er gebeurd is in Grosny, zoals ik reeds meldde, maar ook in het Syrische Aleppo en recentelijk nog in Idlib, waar ziekenhuizen, scholen en woonblokken werden plat gegooid, toen werd vastgesteld dat de grondtroepen er niets van bakten. Bij de Russische grondtroepen in Oekraïne bleek dat elk voertuig slechts voor 5 dagen rantsoen had meegekregen, de tijd die men waarschijnlijk dacht nodig te hebben om Oekraïne onder de voet te lopen. dat terwijl die oorlog nu al bijna aan zijn derde week toe is...
|