|
Ik kom even terug op de reactie van onze vriend Jean van gisteren. Zoals hij al zo dikwijls geschreven heeft, wordt het meer dan tijd dat er in dit land e.e.a. verandert en daarin heeft hij groot gelijk. Het probleem is dat het zal moeten gebeuren via de democratische weg en die is niet altijd even duidelijk.
Wij Vlamingen worden in dit België al gediscrimineerd sinds het ontstaan van deze onstaat. Wij zijn zowat het enige volk ter wereld, dat als meerderheid in een democratische land het niet voor het zeggen heeft. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 4 dezer (‘De Waalse relance’) hebben ze de tegenstanders de hele zaak grondwettelijk laten vergrendelen en lijken ze nog steeds niet zinnens aan die principes veel te veranderen.
Toch is er een sprankeltje hoop. Mochten de Vlaamsnationale partijen bij de volgende regionale verkiezingen in het Vlaamse parlement de meerderheid halen – iets wat tot de mogelijkheden behoort – dan kan het Vlaams parlement Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Dat is weliswaar niet volgens het boekje, maar democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaams parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het Vlaamse volk. En de wil van het soevereine volk is voor overtuigde Vlamingen het enige wat telt.
Het komt er dus op aan dat men in 2024 niet meer stemt voor de traditionele partijen die de oorzaak zijn van Vlaanderens machteloze meerderheid en zeker niet voor Groen of PvdA die zich nog als Belgische partijen uiten. Pas als dat zou gebeuren én als de heer Bart De Wever tegen die tijd zijn veto tegen het VB opheft, zal Vlaanderen een eerste definitieve stap kunnen zetten naar zelfbestuur en/of onafhankelijkheid. Mocht De Wever dat niét doen, dan zal hij – nota bene: als historicus - zijn afspraak met de geschiedenis gemist hebben en zal Vlaanderen het maar moeten proberen zonder hem. Onze kerkhoven liggen vol met mensen die onmisbaar geacht werden.
|
