|
Bij deze wil ik me bij mijn lezers verontschuldigen voor het feit dat ik al bijna de derde dag op rij over hetzelfde onderwerp – Oekraïne – schrijf, maar er gebeurt voor de rest bijna niets anders waarover momenteel te discussiëren valt. Het is overal Oekraïne en nog eens Oekraïne. Al de rest lijkt bijzaak, wat het misschien ook is. Toch kan men zich afvragen wat men straks in dit land zal beslissen over andere zaken die er ook toe doen. Denk maar aan de beslissing over de kernuitstap die uiterlijk op 18 dezer zou moeten genomen worden.
---
Als Poetin met zijn inval in Oekraïne iets bereikt heeft, dan is het dat hij de samenwerking binnen de NATO en de EU heeft versterkt. Zelfs Duitsland, dat sinds de val van de Sovjet-Unie een soort vergoelijkingspolitiek t.o.v. Rusland heeft gevoerd – denk maar aan Willy Brandt, Gerard Schröder én Merkel – heeft daar een einde aan gemaakt. Dat niettegenstaande het land daarvoor een hoge prijs zou kunnen betalen. De Nordstream 2 gaspijpleiding blijft dicht en lijkt geen toekomst meer te hebben zolang Poetin blijft doordrammen.
Volgens Poetin is Rusland Oekraïne binnengevallen om dat land te ‘ont-Nazi-ën’. Kan men grotere onzin vertellen, driekwart eeuw na WO II ? Om dat te verwezenlijken heeft hij een paar honderdduizend soldaten enkele maanden langs de Oekraïense grenzen gestationeerd en de hele tijd verteld dat ze ‘maar’ oefeningen deden. Dat hij het land niet eerder binnenviel was om China haar Olympische Winterspelen te kunnen laten doorgaan.
Had Poetin alleen de Donbas ingenomen met zijn zgz ‘vredestroepen’ was hij er misschien nog mee weggekomen, want tussen die regio en de rest van Oekraïne zou het toch niet meer goed zijn gekomen, Maar de man – president voor het leven - lijkt gek van glorie en heeft van de reconstructie van de Sovjet Unie zijn levenswerk gemaakt. Het lijkt wel of hij aan e.o.a. fobie lijdt, als men hem ziet zitten aan die ellenlange ovale tafel, ver weg van zijn gesprekspartners, niet alleen Macron en Scholz, maar ook zijn eigen veiligheidsraad die 20 meter verderop zat (en die hij nog serieus beledigde). Het lijkt wel alsof hij bang is e.o.a. besmetting op te lopen.
Het is te vrezen dat Oekraïne maar één stap verder zal zijn dan wat gebeurd is in Georgië, Moldavië en de Krim. Daarna komen de Baltische staten aan de beurt, de buurlanden van Kaliningrad, het vroegere Koningsbergen (‘Königsberg’ in het Duits), dat de Russen als oorlogsbuit kregen na WO II en waarvoor hij dan weer wel een excuus zal vinden om zich ook daar bedreigd en ingesloten te voelen. Misschien heeft hij daar dan een ‘corridor’ nodig, net zoals der Adolf destijds...
|
