|
’ Er is geen duidelijke oplossing in het dispuut tussen Rusland en het Westen plus Oekraïne. Om te beginnen moet Oekraïne mee aan tafel zitten. Poetin moet niet aangemoedigd worden Oekraïne te beschouwen als een handpop van het Westen, want dat is ze niet. Vervolgens zou het doel moeten zijn voor Poetin zelfs een mindere oorlog niet aantrekkelijk te maken. Hij zou moeten begrijpen dat hij meer te winnen en minder te verliezen heeft door Oekraïne te bedreigen dan er oorlog tegen te voeren. Jammer genoeg is hij een meester in het uitvinden van voorwendsels voor mindere agressiviteiten, die hij daarna openlijk ontkent, zelfs als ze te zien zijn op Tv in de hele wereld. Zolang Poetin aan de macht blijft, zal hij een bedreiging vormen voor zijn buren.’
Bovenstaande alinea is niet van mij. Ik heb ze vrij vertaald uit het weekblad The Economist van 18 dezer (oplage: één miljoen) en zou het niet beter kunnen verwoorden, nadat ik zelf al eens geschreven heb dat niet Rusland op zich, maar het Rusland van Poetin een schurkenstaat is.
---
Een andere grootmacht die de wereldvrede bedreigt, is China, dat blijft bewijzen dat het zich niets aantrekt van gemaakte akkoorden als het niet meer in haar kraam past. Het beste voorbeeld daarvan is Hong Kong dat in 1997 door de UK aan China werd afgestaan, op voorwaarde dat een zekere democratische vrijheid voor 50 jaar zou gegarandeerd blijven. We zijn nu amper de helft van die tijd verder en China trekt er zich niets meer aan van de genomen verplichting. De wetten werden er ‘aangepast’ en de oppositie politiek monddood gemaakt. Dat werd nog eens duidelijk toen deze week het laatste monument van de studentenopstand van 1989 (het zgn ‘Tiananmenprotest’) uit de universiteit van Hong Kong werd verwijderd.
---
Bij ‘Vrede op aarde’ zegt men niet voor niets ‘ voor de mensen van goede wil’. Zo te zien, zijn er ook altijd nog anderen.
|
