|
In deze rubriek schrijf ik al jaren over de onrechtvaardigheden die plaatsvonden bij de ingangsexamens voor artsen en tandartsen. Ik heb dat van dichtbij kunnen volgen via een kleinzoon die het heeft meegemaakt en gelukkig met goed gevolg, maar er wel een jaar door verloor, omdat hij niet meteen slaagde in een multiple choice test die niets met geneeskunde te maken had. Heel wat jongelui die zich geroepen voelden om (tand)arts te worden, slaagden daar niet in, tenminste niet aan Vlaamse kant. De Franstaligen trokken er zich niets van aan, zoals ze steeds doen als een Belgische wet hen niet past en ‘slaagden’ zonder ingangsexamen, Als gevolg daarvan raakten heel wat Franstaligen wel aan een diploma, maar niet aan een RIZIV-nummer dat ze nodig hadden om de praktijk uit te oefenen.
Tijdens de regering Michel dacht onze Maggie De Block (na 25jaar!) de zaak te hebben opgelost door de overtollige Franstaligen alsnog een RIZIV-nummer te geven, op voorwaarde dat ze voortaan ook werkelijk elk jaar een ingangsexamen zouden doen.
Oplossing à la belge blijkt nu, want dit jaar zijn alweer bijna 300 Franstaligen meer afgestudeerd dan toegelaten en Brouckie doet er evenmin iets aan. De geschiedenis blijft zich herhalen. Ondertussen hebben we in Vlaanderen al wel een tekort aan huisartsen, spoedartsen en tandartsen.
Wat zijn wij, Vlamingen, toch een braaf volkje dat we zo met ons voeten laten blijven spelen. Een schoolvoorbeeld voor meelopers en kuddedieren, die nog heel wat zouden kunnen leren van bv de Catalanen, die het opnemen tegen een meerderheid in Spanje, terwijl wij hier zelf een politiek machteloze meerderheid vormen.
---
En dan nog dit:
Nadat er enkele weken geleden een staking was bij Lidl, die hoofdzakelijk plaats vond in Wallonië, is er nu ook een bij Aldi, maar dan uitsluitend in Wallonië. Ik verwijs daarbij naar mijn blog van 3 oktober (‘De Waalse werkzaamheid’), waarin ik het had over de staking bij Kühne + Nagel in het Waals-Brabantse Nijvel en waarbij dat omslagbedrijf haar activiteiten daar stopte en overbracht naar haar Vlaamse vestigingen van Kampenhout en Kontich, omdat ze vond dat de productiviteit in Nijvel te laag was. Een mening die gedeeld werd door de uiteindelijke klant, het Franse Carrefour en niet aan Vlaanderen kon verweten worden.
Het toont nogmaals aan dat, onafgezien van de aard van de klachten, de Waalse productiviteit er niet op verbetert.
|
