Volgens een zoveelste peiling zou het aantal Walen dat in Vlaanderen werkt jaar na jaar afnemen. Dat zou goed nieuws kunnen zijn, want kan betekenen dat steeds meer zuiderburen in de eigen regio werk gevonden hebben. Jammer genoeg klopt het niet, want de werkloosheidcijfers in Wallonië blijven hoog, zowat het dubbele van in Vlaanderen. Zoals ik reeds meldde in mijn blog van 14 dezer (‘De Hollandse ziekte’) leeft 30% van de groep tussen 22 en 64 jaar in de provincie Henegouwen van een werkloosheidsuitkering. Henegouwen is de provincie met het grootste aantal werklozen in België. Verwonderlijk daarbij komt nog dat het grenst aan de provincie West-Vlaanderen, dat de laagste werkloosheidsgraad kent. Het gros van die Henegouwse werklozen verkiest echter de werkloosheidsvergoeding boven werk in de nabij gelegen Vlaamse provincie. Met de taal heeft het weinig te maken, want de vacatures in West-Vlaanderen worden er nu gedeeltelijk ingevuld door Noord-Fransen. De reden daarvoor is dat men in Frankrijk een uitdovend systeem van werkloosheidsuitkeringen kent. In België kan men blijven doppen ‘from here to eternity’, om het eens met een filmtitel te zeggen. (Voor de aficionados: met Burt Lancaster).
---
Ondertussen heeft de Waalse deelregering bij de federale regering officieel financiële hulp gevraagd voor de heropbouw van de deels verwoeste Vesder vallei. Dat zat eraan te komen en is ook te begrijpen. Alleen zou die hulp een stuk lager hebben kunnen liggen en is die voor een groot deel het gevolg van schuldig verzuim vanwege Di Rupo en Co. ‘De Waalse ziekte’, zoals ik reeds schreef in dezelfde blog van 14 dezer.
|