Ik kom even terug op mijn blog van gisteren over de Antwerpse haven, waarbij ik wil benadrukken, dat ik het daarin had over Bart De Wever als burgemeester, niet als partijvoorzitter. Als zesvoudig voorzitter van de N-VA lijkt hij mij uitgeblust en zou hij er beter mee ophouden. Gelukkig is 2024 nog enkele jaren verwijderd, zodat hij nog ruim de kans krijgt van gedacht te veranderen. Het VB zou voor hem de stok achter de deur moeten zijn om toegevingen van de traditionele partijen en de francofonen los te krijgen, die zijn partij alleen nooit zou bekomen. Ook De Wever kan nog van koers veranderen en dat zou niet de eerste keer zijn. Hij beloofde ooit zijn termijn als burgemeester te zullen uitdoen, trok die belofte in om zich kandidaat minister-president te verklaren, om daarna nog eens van gedacht te veranderen.
De 30% van de stemmen die de N-VA behaalde in 2014 kwam grotendeels van mensen die snakten naar verandering in de vorm van e.o.a. Vlaamse autonomie. In de plaats daarvan werd het communautaire voor vier jaar in de diepvries gestopt, zogezegd om de socialisten erbuiten te houden. Nu wil De Wever met diezelfde socialisten, die hij ondertussen ook in zijn Antwerpse stadscoalitie heeft opgenomen, gaan praten vanuit een veel zwakkere positie. Eén derde van zijn kiezers uit 2014 heeft ondertussen in 2019 afgehaakt omdat de beloofde staatshervorming er niet kwam. Als De Wever volhardt in de boosheid en naar 2024 toe zou blijven weigeren een Vlaamse meerderheid in het eigen parlement eindelijk te laten renderen, zal er van zijn partij bij de verkiezingen van dat jaar helemaal niet veel meer overblijven. Misschien tijd voor een andere voorzitter. Geert Bourgeois terugroepen uit Europa?
|