|
Vorige week verscheen er in het Franse tijdschrift l’Express een interview met de Franse onderzoekjournaliste Florence Bergeaud-Blackler. Deze dame heeft een boek geschreven over Brussel als hét toevluchtsoord van de radicale islam in Europa. Volgens haar is de invloed van die doctrine, na de aanslagen van Parijs en Brussel, daar alleen nog maar toegenomen.
In het interview verbaast de schrijfster er zich over dat haar boek in België compleet is genegeerd, waarbij de Belgische politiek alle problemen rond de islam probeert weg te moffelen. Men durft er zelfs het woord ‘moslim’ haast niet meer uitspreken. In de plaats daarvan heeft men het over ‘diversiteit‘.
Waarschijnlijk weet ze (nog) niet dat men zich in dit land alleen maar druk maakt om extreemrechts dat gelijk gesteld wordt met moslim terrorisme, alhoewel daarvoor geen enkel bewijs is, integendeel zelfs.
De soap rond Jurgen Conings, heeft dat nog eens duidelijk gemaakt. Ons ‘uitmuntend bewapend pensioenfonds’ heeft zich daarbij hopeloos belachelijk gemaakt. Kostprijs, alleen voor de militaire acties, minimum 650.000 euro. Tenslotte kan men de man alleen beschuldigen van het vervreemden van wat verouderd wapenmateriaal, waarmee hij ten slotte niets heeft gedaan en dreigementen die hij nooit heeft uitgevoerd. Dat alles na een leven in dienst van het vaderland, met liefst elf buitenlandse missies. Ergens is er bij hem iets doorgeslagen, waardoor hij – al dan niet met voorbedachte rade – gezorgd heeft voor de grootste Belgische militaire ontplooiing van de laatste jaren, zoals we er zelfs geen hebben meegemaakt tijdens de islamaanslagen in Brussel en Zaventem. Het was alsof het Belgische politieke establishment – de media inbegrepen - wanhopig snakte naar een teken van extreem rechts geweld om toch maar het eigen gelijk te krijgen.
Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 24 mei (‘Onze onveiligheidsdiensten’), is het meer dan ergerlijk dat men dat men een éénmans wanhoopsdaad vergelijkt met het moslim extremisme dat reeds tientallen levens kostte in dit land, honderden in Europa en duizenden in de wereld. Hier moet het eerste dodelijk slachtoffer van extreemrechts in de laatste decennia nog altijd vallen.
|
