|
In mijn blog van 17 april (‘De wereldvrede’) schreef ik reeds dat de beslissing van Slow Joe om de Amerikaanse troepen uit Afghanistan terug te trekken, geen goed idee was en dat de Taliban daardoor in dat land weer vrij spel zou krijgen. De aanslagen waarvan de sjiieten in dat land de laatste week het slachtoffer zijn geworden – tijdens de Ramadan, hun heilige vastentijd, nota bene - bewijzen dat. Voor zover ik het heb kunnen volgen, zou die terugkeer met enkele maanden zijn uitgesteld, maar dat zal de problemen daar niet oplossen.
Hét probleem in de moslimwereld is dat sjiieten en soennieten elkaar beschouwen als ketters en als dusdanig naar het leven staan. Ze haten elkaar nog meer dan ze joden of andersgelovigen haten. In feite gaat het hier om een probleem dat ook wij in Europa hebben meegemaakt, laar dan in de 16de eeuw, de godsdienstoorlogen tussen katholieken en protestanten. Het feit dat dit nu nog voorkomt, 5 eeuwen later a.u.b., toont nog maar eens aan dat de islam nog een flink stuk achter loopt.
Ook de problemen die er zijn gekomen in Syrië en waarover momenteel een polemiek gevoerd wordt in ’t Pallieterke tussen voor- en tegenstanders van Assad, zijn daarnaar te herleiden.
Bij het uitbreken van de opstand tegen Assad in Syrië was ± 65% van de bevolking daar soenniet, maar was de macht in handen van de Alawieten, een sjiitische sekte die maar ±12% van de bevolking vertegenwoordigde. Het Assad regime verkoos de niet-moslims te gedogen om op die manier het verschil in aantallen tussen soennieten en sjiieten te verkleinen. Dat had niets te maken met verdraagzaamheid maar gewoon uit koele berekening dat men daardoor de oppositie verzwakte. Dat procedé was geen nieuwigheid, want werd ook al toegepast door Sadam Hoessein in Irak, met dit verschil dat daar toen een minderheid van soennieten een meerderheid van sjiieten onderdrukte. In Syrië is het andersom.
De enige bevolkingsgroep waarvoor men in het Syrische geweld respect kan opbrengen, is m.i. dat van de Koerden, een volk zonder vaderland dat eveneens verdrukt wordt in Turkije, waar het 15% van de bevolking vertegenwoordigt en dit niettegenstaande het feit dat zowel Turken als Koerden soennieten zijn. Bij de laatsten hebben de vrouwen echter behoorlijk meer vrijheid en zelfstandigheid, wat bij de moslims een zeldzaamheid is. Ze vechten er zelfs mee in het leger.
Dat Israel er zich mee bemoeit, komt doordat Assad gesteund wordt door het eveneens sjiitische Iran van de ayatollahs dat zich de ondergang van Israel tot doel heeft gesteld. Ondanks alle kritiek blijft Israel het enige democratische land in het Midden-Oosten. Dit in tegenstelling tot de rest dat overwegend bestaat uit schurkenstaten, het Syrië van Assad inbegrepen.
.
|
