|
N.a.v. het mislukte sociaal overleg tussen werkgevers en vakbonden, schreef ik reeds dat dit alleen nog in België op die manier gebeurt. Ik heb in mijn blogs ook al meer dan eens verwezen naar unieke situaties die alleen of bijna alleen in dit land blijken te bestaan en heb die eens op gelijst, voor zover ik ze mij kan herinneren. Het kunnen er ook méér zijn.
Bestaat alleen in België:
- De index.
- De vastgelegde koopjesperiodes, met daaraan verbonden de sperperiode en de koppelverkoop.
- De kiesplicht (samen met Griekenland en Luxemburg).
- De werkloosheidsuitkeringen zonder beperking in de tijd. Meer nog: tijdens de werkloosheid kan men in België pensioenrechten blijven opbouwen. De zo genoemde ‘gelijkgestelde periode(s)’.
- Het recupereren van feestdagen als die tijdens het weekeinde vallen.
- Het verbod van opkomst voor onafhankelijken bij bedrijfsverkiezingen (zoals bv de ondernemingsraden).
- Het cordon sanitair rond een politieke partij, die echter wel mag meedoen aan verkiezingen en subsidies krijgt in verhouding tot het aantal stemmen dat ze haalt.
- De bedrijfswagens, op die schaal. Nergens rijden er meer en dit als compensatie voor loonverhogingen die men niet geven kan wegens allerlei ‘ sociale’ akkoorden tussen werkgevers en vakbonden, het risico van verhoogde belastingen (we hebben al de hoogste ter wereld) en het verlies van concurrentiekracht t.o.v. de buurlanden.
- Het afschaffen van de Rijkswacht, wat in geen enkel ander Europees land gebeurd is (gendarmes, marechaussees, guardia civil en carabinieri zijn blijven bestaan).
- De nationale sociale loonakkoorden (elders zijn die sectorieel).
Het is niet zo dat al deze maatregelen op zich slecht zijn. Ze zijn meestal wel een handicap t.o.v. het buitenland.
Bijkomende tips zijn altijd welkom.
|
