Op de Zevende Dag kwam Jan Jambon zondag pleiten voor een verschillende aanpak van de coronacrisis in de Belgische gewesten. Het is nu al duidelijk dat Wallonië en Brussel geen haast maken met de vaccinaties en dat Vlaanderen straks riskeert er een stuk eerder mee klaar te zullen zijn, maar niet zal kunnen versoepelen o.w.v. de traagheid van Wallonië en Brussel, waar de bereidheid tot vaccineren niet zoveel aanwezig blijkt te zijn. Bij de Walen komt dat grotendeels omdat ze zich doodkijken (hier bijna letterlijk te nemen) op Frankrijk waar ook minder animo is, terwijl Brussel een chaotisch multicultureel poespas blijft, waar een deel van de allochtonen niet eens weet wat er in de rest van het land gebeurt..
Jambon kan gelijk hebben, maar uitgerekend hij moet niet teveel reclameren, want als er voor Vlaanderen tot nu toe niet meer uit de bus is gekomen i.v.m. de beslissingen van het Overlegcomité, is dat voor een deel zijn eigen schuld. Als puntje bij paaltje komt heeft hij tot nu toe altijd – met zgz ‘de dood in het hart – toegegeven als het er op aan kwam. Hij zou beter een voorbeeld nemen aan bv die provinciegouverneur van Luik, die wel durft dwarsliggen. Niet dat ik daarmee die man gelijk geef, maar die liet tenminste niet over zich lopen, evenmin als de burgemeester van Luik. Van Jambon weten zijn discussiegenoten dat brave Jan tenslotte wel zal toegeven en dat is een zwakte die men niet kan verwachten van de minister-president van het belangrijkste gewest in dit land.
---
En dan nog dit: de Israëlische voetballer Lior Refaelov gaat na zeven jaar FC Brugge en drie jaar Royal Antwerp FC twee seizoenen voor RSC Anderlecht spelen. Verblijft dus reeds tien jaar in Vlaanderen en spreekt – bij mijn weten – nog steeds geen woord Nederlands. Ik heb het van hem althans nooit gehoord, zelfs niet toen hij de Gouden Schoen kreeg. Zijn hoofd gebruikt hij blijkbaar alleen maar aan de buitenkant.
|