Ik heb het al meer dan eens geschreven in deze rubriek: de eerste de beste hond met een hoed op kan tegenwoordig via de (a)sociale media oproepen tot betogen, voor wat dan ook en hij zal meteen een meute achter zich krijgen. Op 1 april was het weer zover en trokken enkele duizenden jongeren naar het Brusselse Terkamerenbos, waar een ‘Aprilvisfestival’ zou gehouden worden. Er was daar helemaal niets dan tenslotte een massa jongelui die er hun frustraties trachten weg te werken. De komst van de politie maakte de zaak alleen maar erger en tenslotte moest het waterkanon er bij te pas komen. Het eindresultaat was tientallen gewonden, vooral bij de politie (én de paarden) en het klassieke geval van de in brand gestoken politiewagens.
Dergelijke zaken worden steeds meer dagelijkse kost, maar zeker in en rond Brussel blijkt het niet onder controle te kunnen worden gehouden. Buiten in eigen stad zijn het ook vooral Brusselaars die bij mooi weer massaal naar de Vlaamse kust trekken en er ook daar voor zorgen dat er genoeg animo is tegen alle corona- en andere maatregelen in.
Vlaanderen heeft er niet goed aan gedaan ergens in de tweede helft van de vorige eeuw Brussel uit te roepen tot hoofdstad van de Vlaamse Gemeenschap. Het Vlaamse Gemeenschapsparlement, dat tegelijkertijd ook gemeenschap en gewest fusioneerde, had er beter aan gedaan het voorbeeld van de Walen te volgen en een hoofdstad buiten Brussel te kiezen. Dat kan nog altijd, maar zal ons (weer eens) meer kosten.
In mijn blog van 30 maart (‘Brussel Vlaamse centrumstad’) schreef ik reeds dat er in Brussel momenteel nog slechts 19% mensen wonen met ‘Belgische roots’. Een minderheid daarvan is waarschijnlijk nog van Vlaamse oorsprong terwijl er anderzijds een deel daarvan ondertussen verfranst is. Wat hebben wij daar nog te zoeken ?
Het grootste deel van het geld dat Vlaanderen momenteel in Brussel steekt zou men beter gebruiken om de Vlaamse Rand – de faciliteitengemeenten inbegrepen – te ondersteunen. Dat ook daar Brusselaars zullen komen wonen die er mee van zullen profiteren, is niet tegen te houden, maar we kunnen ze dan wel verplichten zich aan te passen, net zoals we dat vragen aan de allochtonen die hier legaal verblijven.
Tenslotte is het niet zo dat we de Brusselse Vlamingen in de steek moeten laten, maar evenmin dat zij als pasmunt gegijzeld blijven om Vlaanderen te kunnen chanteren.
|