Ik kom even terug op de benaming ‘Forza Flandria’. Dat was, zo’n dertig jaar geleden, een idee van journalist Lode Claes, die het in zijn oude dag had opgepikt bij het conservatieve maandblad Nucleus. Claes was een overtuigd Vlaamsnationalist, die nog voor de Volksunie in de Senaat had gezeten en zelfs, eerst apart met een eigen partij (‘De Vlaamse Volkspartij – VVP) en later samen met Karel Dillen, de stichter van het Vlaams Blok, aan verkiezingen had deelgenomen, maar bovendien een tijdje directeur werd bij Trends, toen nog een rechtseconomisch blad. De naam ‘Forza Flandria’ had Claes gekopieerd van de ‘Forza Italia’ van Silvio Berlusconi, maar dan in de vorm van een driehoeksverhouding, waarbij hij op sociaaleconomisch vlak de vrije markt verdedigde (liberaal), op filosofisch vlak de Westerse waarden (conservatief) en op communautair vlak het Vlaams belang (toen nog niet bedoeld als partij). Het is in die zin dat ook De Wever kiezers van de traditionele partijen wil binnenhalen. Hij aast op de conservatieve kiezers bij CD&V en de liberale kiezers bij Open VLD die willen samengaan met wat hij de ‘gematigde Vlaamsnationalisten’ noemt.

   Taalkundig slaat ‘Forza Flandria’ trouwens nergens op, want in het Italiaans wordt Vlaanderen ‘Fiandra’ of het meervoud ‘Le Fiandre’ (‘De Vlaanders’) en in het Spaans ‘Flandes’. Het doet meer denken aan de Flandria plezierboten op de Schelde. Dat het idee nu werd overgenomen door de burgemeester van de stad aan de Schelde duidt eerder op een gebrek aan originaliteit.

   ‘Forza Flandria’ had tenslotte weinig te maken met het ‘Vlaanderen In Actie’ (VIA), dat werd opgestart door Kris Peeters als Vlaams minister en later als Vlaams minister-president en dat eerder een soort bezigheidstherapie bleef die onze regio niet veel heeft opgebracht. Onder Bourgeois werd het stilletjes begraven.

Mijn ouders hadden een brood en banketbakkerij, en hadden tijdens de schoolvakanties niet veel tijd voor mij.

Zoals dat vroeger ging: de zaak voor alles.

Tijdens die vakanties werd ik bij mijn grootouders (langs moeders kant) ondergebracht.

Tijdens de zomervakantie was het de gewoonte om een dag-uitstap of zeg ik dag-vaart te maken met "De Flandria".

Voor een kleine jongen altijd een hele belevenis, een ganse dag op een schip, met een uitstapje ergens in Nederland.

Ik herinner mij nog goed dat de zeemeeuwen achter het schip bleven vliegen, en begreep dat niet goed waarom ze dat deden.

Tot op een bepaald ogenblik er een keukenmedewerker verscheen die het keukenafval in het water kieperde, en de zeemeeuwen zich daaraan tegoed deden.

Er was toen nog veel minder reglementering hé.

Het had iets voor de groene khmer geweest.

19-02-2021, 09:10 Geschreven door Walter F.