Er blijken in dit land te weinig artsen te zijn om de langdurig zieken te controleren. 260 artsen voor 460.000 langdurig zieken. Voor mij is dat geen verrassing, want ik heb in deze rubriek al jaren geschreven dat er een tekort was aan huisartsen, spoedartsen en tandartsen. De reden daarvoor was een numerus clausus bij de ingangsexamens. Ik heb een kleinzoon die ondertussen huisarts is kunnen worden, maar die op de universiteit een jaar verloren heeft omdat hij niet meteen voor dat ingangsexamen slaagde, een examen dat niets te maken had met geneeskunde, maar alleen met een soort computerspelletje dat als enig voordeel had dat het in een oogwenk digitaal kon gecontroleerd worden. Jonge mensen, die zich geroepen voelden om (tand)arts te worden, waren dan bijna verplicht eerst biomedische te volgen, waarvoor geen ingangsexamen nodig was en na het behalen hun bachelordiploma daarin, via een schakeljaar over te stappen op geneeskunde. Maar heel wat dokters in spe haakten af.

   Klap op de vuurpijl was dan nog dat de francofonen, gewend als ze zijn de wetten in dit land niét na te leven als ze hen niet goed uitkomen, ook het resultaat van dat ingangsexamen aan hun laars lapten en toch verder konden studeren. Maggy De Block (Open VLD) heeft daar iets aan gedaan en niet meer de behaalde punten, maar de plaatsen als slaagkans laten tellen, wat ook een numerus clausus is. Verder heeft De Block de vele Franstalige afgestudeerden, die wel een diploma hadden, maar geen RIZIV nummer kregen omdat het aantal daarvan beperkt was; toch geregulariseerd en werd daarmee bevestigd dat de wet niet naleven in dit land alleen lonend is, als ge Franstalig bent.

   Het resultaat van dat geknoei à la belge is wel dat we nu – zoals verwacht – in Vlaanderen met een groot tekort aan artsen zitten en dat terwijl de Coronacrisis van onze artsen extra veel bijkomende inzet vraagt. En niemand staat te springen om het tekort bij de controle van langdurig zieken op te lossen, waardoor allerlei mistoestanden ontstaan en blijven bestaan, de staat er miljoenen euro’s aan verliest en de ziekenkassen daarvoor moeten opdraaien.

 ---

    En dan nog dit: februari wordt de maand waarin het minst geklaagd zal worden. Het telt maar 28 dagen. (grapje)

Dat er een probleem is met langdurige ziekte zal ik niet ontkennen.

Zelf als rugpatiënt 2 maal een operatie gehad S1-L5-L4 fixatie (vastgezet zoals ze dat zeggen) kon ik volgens de neurochirug terug aan de slag, maar met aangepast werk.

Ik liet mijn werkgever (waar toen meer dan 400 mensen werkte, 16 verschillende nationaliteiten) dat ik terug aan de slag kon in een aangepaste job.

Bij andere werknemers bleek dat wel te lukken (de aangepaste job) enkel bij mij niet.

De arbeidsgeneesheer (een dame) liet me weten dat met mijn "aandoening" geen job was in het bedrijf, en ik ontslag kreeg wegens medische reden.

Mijn argument dat ik zeker wou proberen, en achteraf een evaluatie zou krijgen werd van tafel geveegd, en ik kon vertrekken. C4 Over en out.

Ik ben toen via de VDAB naar trajectbegeleiding doorverwezen, en kwam uiteindelijk bij een organisatie, voor mensen met een beperking (De Ploeg) terecht die mij (aangepaste) stages liet doen bij verschillende bedrijven.

Het leek wel of ik terug op leercontract was op mijn 55.

Ik ben zo bij mijn laatse werkgever voor mijn pensioen aan de slag geraakt, een bedrijf waar pictogrammen gemaakt werden.

Toen ik daar aan de slag was kwam ik er achter dat het vorige bedrijf mij eigenlijk aan de deur gezet had omdat ik gemeenteraadslid voor Vlaams Belang was, wat ik eerlijk gezegd al vermoedde.

Dit werd mij bevestigd door 3 ex collega's waarvan 1 (toen) afgevaardigde voor de vakbond (ACV).

Men had enkel een stok nodig om de hond te slaan, en die had men gevonden.

Op 460.000 langdurige zieken ben ik waarschijnlijk een van de weinigen die dit heeft "mogen/kunnen" ervaren.

Maar ik ben zeker geen uitzondering, zoals men dat zegt "het mes snijd langs de 2 kanten", werkgever, werknemer.

Maar ik ben toen uiteraad niet bij de pakken blijven zitten.

02-02-2021, 09:32 Geschreven door Walter F.