|
Met alle heisa omtrent het ‘Chinese virus’ en haar varianten, plus daarbij nog de commotie over de nasleep van de Amerikaanse verkiezingen, zou men het nog vergeten, maar op 30 december 2020 sloot de E.U. nog snel een investeringsakkoord met China. Dat gebeurde via een video-conferentie waarbij de E.U. vertegenwoordigd werd door Ursula von der Leyen, Charles Michel, Angela Merkel en Emmanuel Macron, maar moet nog bekrachtigd worden door het Europese parlement. Over dat akkoord werd liefst zeven jaar onderhandeld en de deadline – die niet meer kon worden uitgesteld - was op 31.12.2020.
Met de Chinees-Europese akkoorden verwerven Europese bedrijven rechten die gevolgen kunnen hebben voor onze handel met een land met toch meer dan een miljard inwoners en met eventuele besprekingen over het klimaat en internationale conflicten zoals bv in het Midden Oosten maar ook elders.
Op dat akkoord is al heel wat kritiek gekomen, vooral vanuit Amerika, China is nu eenmaal een communistische dictatuur, waar men het niet zo nauw neemt met de mensenrechten, dat het akkoord met Groot-Brittannië over Hong Kong niet respecteert en waar dwangarbeid en doodvonnissen alledaagse kost zijn. Het zijn echter niet de Amerikanen die Europa in deze zaak de les moeten spellen, nu blijkt dat Amerika zelf vorig jaar met China al eenzelfde akkoord had gesloten. Het verhaal van de balk en de splinter. De vraag is maar of ‘Slow Joe’ straks ook aan dit driehoekverhaal nog iets zal veranderen.
---
En dan nog dit: Ons ‘mateke’ heeft positief getest op de Covid 19 test. Toch weer niet naar Saint Tropez geweest, zoals tijdens de eerste golf?
|
