|
‘De Walen zijn dringend toe aan een mentaliteitswijziging, want de manier waarop ze tegen winst en succes aankijken, is sterk beïnvloed door een historisch wantrouwen t.o.v. bedrijven.
Ten tweede is Wallonië te afhankelijk van subsidies, een model dat niet langer houdbaar is.
Ten derde domineert in Wallonië de publieke sector; één op de vier werknemers is er in overheidsdienst, t.o.v. één op de vijf in Vlaanderen.
Tenslotte zijn er in Wallonië te veel structuren, waartegen er een groeiend wantrouwen is en pleit men dan ook voor één politieke regisseur – het Waalse Gewest bv – die men kan erkennen als gesprekspartner.’
---
Bovenstaande tekst komt niet van mij, maar uit de linkse krant Le Soir, die een audit van 200 bladzijden kon inkijken van twee studies die, nota bene, was besteld door Waals minister-president Di Rupo in het kader van diens project ‘Get up Wallonia!’(In het Engels!).
Met het tweede statement bedoelt men de transfers, waarbij de Walen zelf erkennen jaarlijks zes miljard euro van Vlaanderen te krijgen, maar daarbij telkens vergeten erbij te zeggen dat in werkelijkheid dat bedrag eens zo groot is, omdat Vlaanderen ook 90% van de staatsschuld betaalt, Brussel 10 en Wallonië nul/nihil.
Bij het vierde statement hierboven staat het niet letterlijk vermeld, maar die ene politieke regisseur betekent wel het schrappen van de Franse Gemeenschap, wat men in de francofone media ‘la Fédération Bruxelles-Wallonie’ noemt, iets dat niet eens in de Belgische grondwet is opgenomen en dus in feite illegaal. Een overbodig niveau dat Vlaanderen niet heeft en dat jaarlijks miljarden euro’s schulden opstapelt, die in de eerste plaats moeten dienen om overbodige politieke postjes en instellingen in stand te houden. Iets wat ik in deze rubriek al jaren aanklaag en waarvan ik niet begrijp dat onze Vlaamse politieke vertegenwoordigers daartegen niet méér reageren.
|
